‌تولید آلومینا چالش‌ جدی صنعت آلومینیوم کشور

به گزارش فلزات آنلاین، آلومینا از «بوکسیت» آلومینیوم تهیه می‌شود. ما در ایران منابع معدنی در زمینه بوکسیت آلومینیوم نداریم. باید بوکسیت را وارد کنیم و تبدیل به آلومینیوم کنیم. همان کاری که چین انجام می‌دهد. چین به دلیل اینکه در منابع معدنی در زمینه بوکسیت ضعیف است آن را وارد می‌‌‌‌‌‌‌کند و تبدیل به آلومینیوم می‌‌‌‌‌‌‌کند.

امروز در دنیا فقط چند کشور مثل گینه، هندوستان و دومینیکن هستند که سرشار از بوکسیت آلومینیوم هستند. ما برای تامین بوکسیت باید دست به واردات تکنولوژی آن بزنیم. در ۲۰ سال اخیر دولت برای سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری در این زمینه هیچ رغبتی نشان نداده؛ زیرا واردات برای مدیران شیرین بوده است. این در حالی است که تولید آلومینا و کُک نفتی که در جریان تولید آلومینیوم مورداستفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند باعث رشد شاخص اشتغال و گردش مالی بالایی در صنعت و به‌تبع اقتصاد شود.

هر تن آلومینیوم دو تن آلومینا مصرف می‌‌‌‌‌‌‌کند، یعنی برای یک میلیون تن آلومینیوم ما نیاز به دو میلیون تن آلومینا و ۳۵۰ هزار تن کُک نفتی داریم که هیچ‌کدام در ایران تولید نمی‌شود، زیرا متاسفانه در تمام سال‌های گذشته در جریان سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری در صنایع بالادستی از بخش خصوصی حمایتی صورت نگرفته، بلکه برعکس سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاران از سوی دولت و مقامات محلی تحت‌فشار قرارگرفته‌اند، بنابراین برای شکل‌‌‌‌‌‌‌گیری سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری، گذشته از حمایت مالی باید دولت حمایت سیاسی و منطقه‌‌‌‌‌‌‌ای را در دستور کار خودش قرار دهد یا حداقل خودش مستقیم سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری کند.

امروز برای تولید سالانه ۳۵۰ هزار تن کُک نفتی و ۵/ ۱ میلیون تن آلومینا نزدیک به یک و نیم میلیارد دلار سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری نیاز داریم که تصور نمی‌‌‌‌‌‌‌کنم، دولت در این زمینه محدودیت منابع داشته باشد. ضمن اینکه با این اقدام دولت می‌تواند شاهد بازگشت چندین ‌برابری ارزش سرمایه‌‌‌‌‌‌‌ اولیه باشد، زیرا ما قادریم با توجه به نیروی انسانی متخصص و امکاناتمان ۷۰ درصد ساخت کارخانه را داخلی‌‌‌‌‌‌‌سازی کنیم و فقط ۳۰‌درصد را وارد کنیم.

در گذشته کشور قادر به تامین این امکانات نبود به همین دلیل مجبور بودیم این مواد را وارد کنیم، اما امروز نیازی به واردات صددرصدی ماشین‌آلات نیست. ما امروز برای تولید ۷۵۰‌هزار تن آلومینیوم بالای یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار تن آلومینا را از طریق دور‌زدن تحریم به‌دست می‌‌‌‌‌‌‌آوریم که هزینه سنگینی را به صنعت تحمیل می‌‌‌‌‌‌‌کند.

بر این اساس ما از دولت می‌‌‌‌‌‌‌خواهیم، گذشته از اینکه برای حذف تحریم‌ها تلاش می‌‌‌‌‌‌‌کند؛ صنایع پایین‌دستی را حمایت کند تا صادرات به کشورهای منطقه افزایش پیدا کند. امروز قوانین حاکم بر صنعت به نفع صادرات صنایع بالادستی است و نه صنایع پایین‌دستی. درحالی‌که ما به‌جای شمش آلومینیوم باید پروفیل‌‌‌‌‌‌‌ آلومینیوم‌‌‌‌‌‌‌، ورق‌‌‌‌‌‌‌ آلومینیوم، رینگ آلومینیومی، ظروف آلومینیومی و دروپنجره صادر کنیم تا سرمایه‌‌‌‌‌‌‌های خرد را به‌راحتی جذب کنیم و اشتغال‌‌‌‌‌‌‌زایی را افزایش دهیم. البته ناگفته نماند که درحال‌حاضر بخش عمده شمش فروشی ناشی از تحریم‌ها و عدم امکان مبادلات بانکی است.

امروز شمش آلومینیوم به‌جای آلومینا و کُک نفتی معاوضه می‌شود. در این شرایط ما در کنار درخواست حمایت از صنایع پایین‌دستی، به‌جد خواهان تامین برق ثابت هستیم. اگرچه دولت در سال «تولید؛ پشتیبانی‌‌‌‌‌‌‌ها و مانع‌‌‌‌‌‌‌زدایی‌‌‌‌‌‌‌ها» به‌جای کاهش موانع از ما می‌خواهد در راستای کمبود برق، تولید را کاهش دهیم که این موضوع فشار زیادی به کارخانه‌های اسملتر وارد می‌‌‌‌‌‌‌کند.