نظرات ۷ کاندیدای پلیمری اتاق بازرگانی تهران

انتخابات اتاق در حال رسیدن به ایستگاه پایانی است. در این چند روز همه کاندیداها چه در قالب گروه و ائتلاف یا به صورت انفرادی، تمام توان خود را برای تحلیل مشکلات و بیان برنامه‌ها برای دوره بعدی اتاق به کار گرفتند آنها در این مدت بسیار گفتند و نوشتند. به اذعان همه میزان استقبال، تبلیغات و رقابت در این دوره بی سابقه بوده است که باید آن را در تاریخ اتاق ثبت کرد.
انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران به عنوان یک نهاد صنفی نگاهی دارد به برخی از مواضع شاخص کاندیداهای این حوزه که خود را مهیای ورود به اتاق کرده اند؛  کاندیداهایی که چشم انتظار آراء فردا و اعلام نتایج آن در 25 اسفند هستند.

(ترتیب بر اساس الفبا)
 هوشنگ پارسا (بخش صنعت)

از دیدگاه این فعال تولیدی و صادرکننده نمونه کشور، تامین بودجه از طریق مالیات و بدهی های معوق صنایع و بازگشت وجوه اختلاس های مالی امکانپذیر است. وی می‌گوید: که اتاق باید بتواند راهکارها و رهنمود های عملیاتی و اورژانسی به بخش خصوصی و دولت ارائه نماید. همچنین  اتاق بازرگانی باید بتواند منشا اثر باشد و در نهادهای تصمیم ساز اثر گذار باشد. به اعتقاد پارسا که سابقه حضور در 14 تشکل و اتاق مشترک را در کارنامه خود دارد  اتاق بیش از آن که در خدمت تولید باشد، جنبه بازرگانی داشته است. تا زمانی که سرمایه در خدمت تولید نباشد چنین مسائلی رخ می‌دهد. دولتمردان ما باید سیستمی برگزینند که آن سیستم در خدمت تولید باشد نه واردات.

از دیدگاه این کاندیدا؛  وجود ظرفیت های خالی در تولید، گسترش چشمگیر معضل بیکاری و عدم توازن نیروی کار با تخصص های مورد نیاز صنعت، از جمله معضلات اقتصادی کشور است.

مهدی پورقاضی (بخش صنعت)

پورقاضی شاخصه‌هایی همچون؛ مدیریت نوین، از بین بردن رئیس محوری، میدان دادن به فعالان اقتصادی، تبدیل کردن اتاق به صدای  بخش خصوصی و فعال کردن کمیسیون‌ها، به عنوان سیاست و مزیت‌های گروهی برشمرد که خود در آن عضویت دارد. به اعتقاد وی پذیرفتن تصمیم‌های اشتباه و موضع نگرفتن در مقابل تصمیم‌های دولت، نوعی محافظه کاری محسوب می‌شود و در حقیقت اتاق در دوره گذشته، سخنگوی واقعی بخش خصوصی نبود. این فعال صنعتی پیشنهاد می دهد تا دولت در ساختار خود تجدید نظر کند؛ یعنی دولت؛ کوچک، چابک و پر تحرک شود. وی می گوید:  مهمترین چالش بودجه کشور کاهش قیمت نفت است و بی‌تردید با این اتفاق در سال آینده با کسری بودجه مواجه خواهیم شد.

حامد شهمیرزادی (بخش صنعت)

این کاندیدای هشتمین دور انتخابات اتاق بازرگانی بر این باور است که توسعه صنایع تکمیلی در طی سال های گذشته، نتایج قابل توجهی نداشته است و جایگاه بین المللی و حتی داخلی این صنعت آن چنان که باید و شاید نیست. از دیدگاه شهمیرزادی؛ عدم وجود نظام حقوقی مشخص برای همکاری صنایع بالادست و تکمیلی و تنگناهای موجود در همکاری های بین المللی، از جمله موارد مشکلات ساختاری حوزه کلان اقتصادی است.

سید محسن صفایی (بخش صنعت)

صفایی می گوید اگر از صنعت پلاستیک چند نفر حضور داشته باشند به نفع این صنعت خواهد بود؛ در غیر این صورت با وجود افراد ناآشنا، به صنعت پلاستیک و پلیمر لطمه وارد می شود. این کاندیدا با حضور افراد دولتی در اتاق بازرگانی موافق نیست، چون به کفته او به دلیل نداشتن انگیزه، آنها بیشتر مواقع در جلسه ها غایب هستند، و این خود یک ترمز است. وی در خصوص اولویت دوره بعد اتاق عنوان کرده که مهمترین موضوع در این صنعت، همین بحث تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه است که بسیار حاد به نظر می رسد و باید در اولویت نخست اتاق قرار گیرد. 

 کیا کیانی (بخش بازرگانی)

اتاق بازرگانی به دلیل کشمکش‌های فراوان در سنوات گذشته _که انصافاً دوران‌های پرچالش و نفس‌گیری بوده‌اند_ خسته و سیاست‌زده شده، مورد هجمه و طمع قرار گرفته، کند و محافظه کار و عافیت طلب شده و از اهداف و آرمان‌هایش دور افتاده. این بخشی از اظهارات کیا کیانی دیگر کاندیدای حوزه پلیمر برای اتاق بازرگانی است به اعتقاد او این اتاق شایسته طراحی مدرن، ابزار پیشرفته، نیروهای متخصص، با تجربه و جوان برای حمایت از میهمانانش، برای عرض اندام در عرصه تجارت بین الملل و در یک کلام برای پیشبرد اهداف و آرمان‌هایش می‌باشد.

کیانی بر تجدیدنظر اساسی در تعریف ماموریت و اهداف اتاق تاکید دارد. وی همچنین می گوید: باید فعالان را به این باور رساند که بیش از آن که تحت تاثیر دولت باشند بر دولت تاثیر گذار باشند. لزومی ندارد نماینده دولتی صرفا دولتی باشد. 

مرتضی هداوندی (بخش صنعت)

در 8 سال گذشته به خاطر شرایط بد اقتصادی و بی تدبیری مقامات دولتی، سال های بدی را پشت سر نهادیم به همین دلیل صنایع بسیار زیادی لطمه خوردند. این را مرتضی هداوندی گفته و ادامه می دهد: اولویت اول اتاق بازسازی و ساماندهی صنایعی است که در 8 سال گذشته آسیب دیده، یا زیر ظرفیت کار می کنند و یا این که  از رده خارج شده اند. به علاوه طرح های نیمه تمامی که باید به بهره برداری برسد و این میسر نخواهد شد مگر با نگاه سیستمی و بلند مدت به محیط کسب و کار.

وی تعرفه ترجیحی را به یک شمشمیر دو لبه تشبیه می کند و می گوید: چنانچه لیست بدون درایت و بدون در نظر گرفتن بخش خصوصی تهیه شود، موجب از دست رفتن کامل بازارها برای برخی از صنایع خواهد شد و به کشورهای همسایه مانند ترکیه واگذار خواهد شد.

هرویک یاریجانیان (بخش بازرگانی)

به اعتقاد یاریجانیان از دیگر کاندیداهای این دوره اتاق، در شرایط فعلی با توجه به مزیت‌های متعدد صنایع تکمیلی پتروشیمی و به ویژه صنایع پلاستیک و پلیمری در اقتصاد غیر نفتی کشور، اما دست کم در طول 10 سال گذشته تا کنون از این ظرفیت‌های بالقوه در اتاق بازرگانی تهران استفاده مطلوب نشده است.

از جمله مواردی که وی در دستور کار دارد، ایجاد هماهنگی بین صنایع تکمیلی پتروشیمی و بخش بالادستی پتروشیمی و حتی احیای کارگروه مشترک قیمت گذاری مواد پتروشیمی با حضور فعالان و ذی نفعان بخش خصوصی و دولتی است. وی پیشنهاد می دهد تا از ظرفیت های اتاق های مشترک بازرگانی به ویژه کشورهای اروپایی برای جذب سرمایه گذار خارجی، تسهیل در امر واردات و صادرات محصولات پلیمری و کالاهای ساخته شده پلاستیکی به کشورهای مختلف جهان از جمله اروپا، خرید و واردات تکنولوژی و دانش فنی و حتی حضور در نمایشگاه‌های بزرگ بین‌المللی به بهترین شکل استفاده شود.