تحول نمایشگاه در گرو خصوصی ‏سازی آن

 بنابراین بهمن ماه، زمان برگزاری این نمایشگاه را می ‏توان تحویل سال این صنعت قلمداد کرد. بدون تردید رشد روزافزون این نمایشگاه بدون بهره ‏گیری از مدیریتی کارآمد ممکن نبود. از این جهت، به سراغ فرهاد امینیان رفتیم و با او به گفتگو نشستیم. او که بنیانگذار نمایشگاه در و پنجره تهران و برگزارکننده تمامی دوره ‏های آن است، روزهای پرمشغله‏ ای را جهت تدارک هفتمین نمایشگاه تهران پیش رو دارد. امینیان در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار پنجره ایرانیان همه ناگفته‎های دوره‏ های پیشین را بیان کرد، به تشریح چشم‎انداز آینده و سیر تکامل نمایشگاه در و پنجره پرداخت و آخرین اخبار از نمایشگاه را در اختیارمان قرار داد. باهم گفتگوی فرهاد امینیان رئیس هیات مدیره انجمن صنفی برگزار کنندگان نمایشگاه‎های بین‎المللی ایران و مدیرعامل شرکت بین‎المللی بازرگانی و نمایشگاهی تهران را با پنجره ایرانیان می‎خوانیم:

برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید. 

درباره روندی که نمایشگاه در و پنجره تهران داشته است، قدری توضیح دهید.
نخستین دوره نمایشگاه در و پنجره تهران در سال ۱۳۸۷ برگزار شد. ایده اولیه برگزاری چنین نمایشگاهی از آنجا نشات گرفته بود که صنایع بسیاری درگیر نمایشگاه صنعت ساختمان بودند، مسلما اکثریت فعالان صنعت گسترده در و پنجره به طور کامل نمی ‏توانستند در این نمایشگاه شرکت کنند، از این جهت این صنعت، به نمایشگاهی اختصاصی برای خود نیاز داشت. همانند سایر بخش‏ های دیگر صنایع ساختمان که بسیاری از آنها برای خود نمایشگاهی تخصصی داشتند. بنابراین با توجه به پتانسیل موجود همچنین با در نظر گرفتن ظهور صنعت نسبتا جدید یو.پی.وی.سی در حوزه در و پنجره، طبیعتا برگزاری چنین نمایشگاهی می ‏توانست فرصت بسیار خوبی برای این محصولات جدید باشد. ضمن اینکه اهمیت موضوع جلوگیری از اتلاف انرژی نیز مزید بر علت بود که بر این مبحث تمرکز بیشتری شود.

ظاهرا یکی از اهداف برگزاری این نمایشگاه، فرهنگ سازی بوده است.
بله، فرهنگ سازی نیز یکی از اهداف آن بوده است. اما دلیل اصلی شکل‏ گیری چنین فکری، رشد سریع این صنعت و افزایش روزافزون شرکت‏ های فعال در این حوزه بوده است. در آن دوره شاهد بودیم که برغم رشد سریع این صنعت و تبلیغات گسترده برخی از این شرکت‏ ها، توجه چندانی به موضوع نمی ‏شد. از این جهت ما جای خالی یک نمایشگاه را احساس می ‏کردیم. همزمان با تصویب قوانین و مقررات جدید شهرداری‎ و وزارت مسکن، فرهنگ سازی در این مقوله اهمیت بسیاری یافته بود. در نتیجه این مقوله مورد توجه ما نیز قرار گرفت.

از نظر شما تفاوت یک بازار فصلی با نمایشگاه ‏های تخصصی در چیست؟
نمایشگاه ‏ها در تعریف کلی خود یک سری اهداف را به عهده دارند و نقش ابزاری آنها در جهت توسعه اقتصادی یک کشور بسیار مهم است. در کل دنیا کشورهایی که در زمینه نمایشگاهی پیشرفته هستند مانند آلمان، آمریکا، ایتالیا و ژاپن، کشورهایی هستند که در عین حال در زمینه IT نیز بسیار پیشرفته هستند. اما با این وجود هرگز تکنولوژی IT نتوانسته، جایگزین صنعت نمایشگاهی شود. شاید زمانی که اینترنت وارد صحنه شد و به سرعت پیشرفت کرد، چنین تصوری ایجاد شد که بازارها تنها از طریق IT رصد خواهند شد و ابزارهای تبلیغاتی پیشین نقش کمتری پیدا خواهند کرد، اما در مورد نمایشگاه ها این اتفاق هرگز نیافتاد و هنوز هم نمایشگاه به‏ عنوان یک ابزار تبلیغاتی مؤثر و یک بازار رو‏در‎‏رو جایگاه خود را در دنیا حفظ کرده است.
از سوی دیگر برگزاری نمایشگاه‏ ‏های بین ‏المللی در یک کشور طبیعتا باعث باز شدن درهای اقتصاد بر روی آن کشور می ‏شود. به هر حال نمایشگاه‏ ها ابزار توسعه اقتصادی در دنیا می ‏باشند. در کشور ما نیز نمایشگاه‎ها به همین ترتیب جایگاه خود را پیدا کرده ‏اند و اهمیت آن کاملا بر همه مشخص شده است. این درست که ما در برخی موارد چارچوب ‏های درستی را برای صنعت نمایشگاهی پیش نگرفته‏ ایم. اکنون نیز به همین شکل پیش می‏ رویم چون تصور می کنیم همه نمایشگاه‏ ها بازخورد خوبی دارند، مثلا در شهرهای کوچک نیز نمایشگاه برگزار می ‏کنیم. در حالی که ابتدا باید بررسی کنیم که اساسا آیا آن شهر پتانسیل نمایشگاه تخصصی را دارد یا اصلا نیازی به برگزاری آن وجود دارد یا نه. مثلا وقتی در اصفهان و پس از آن در یکی از شهرهای کوچک‏تر همان استان، نمایشگاهی تخصصی برگزار می‏ شود، طبعا نمایشگاه پرباری نخواهیم داشت و در اینجاست که نمایشگاه به یک بازار فصلی تبدیل می‏ شود و نمی ‏تواند جایگاه مناسبی داشته باشد.

چه عاملی باعث تمایز و تفاوت نمایشگاه در و پنجره تهران از یک بازار فصلی می شود؟
نکته ‏ای که نمایشگاه در و پنجره تهران را نسبت به دیگر انواع نمایشگاه ‏ها که امروز بیشتر شبیه یک بازار فصلی شده ‏اند متمایز می‎کند، این است که ما تنها با نگاه تجاری صرف به نمایشگاه نگاه نمی‏ کنیم. درست است که یکی از کارکردهای نمایشگاه در و پنجره تهران برای بنگاه‏ ها، کشف بازارهای جدید ‏است، اما این امر، تنها هدف برگزاری نمایشگاه نیست. نمایشگاه در و پنجره تهران محلی است برای به نمایش درآوردن آخرین دستاوردهای صنعت؛ ضمن اینکه ما همواره سعی داشته ‏ایم که مباحث علمی ـ آموزشی نیز در زمان برگزاری نمایشگاه مورد توجه قرار گیرد، چنانچه امسال نیز مانند سال گذشته درصدد برگزاری چند سمینار و کارگاه آموزشی هستیم.

به برگزاری سمینارهای آموزشی اشاره کردید، این سمینارها توسط ستاد برگزاری نمایشگاه برگزار می‎شود یا شرکت‏ های دیگر؟
کارگاه‏ ها و سمینارهای علمی ـ آموزشی در برخی دوره‏ ها توسط این ستاد برگزار شده است. اما حتی اگر برگزاری این سمینارهای آموزشی را خودمان بر عهده نگیریم، با اعلام فراخوان همواره این مهم را به شرکت ‏ها، مراکز و ارگان ‏هایی واگذار می ‏کنیم که توانایی انجام این امور را داشته باشند. چه به لحاظ علمی و چه به لحاظ عملی. به طور مثال در دوره اول یا دوم نمایشگاه با سازمان بهره ‏وری انرژی همکاری داشتیم. طبیعتا ما در هر دوره از نمایشگاه چنین همکاری هایی داریم و سرفصل و عنوان آن بر اساس نیاز سال صنعت کشور می‏ باشد. اما در دوره‏ های پیشین با توجه به نوپا بودن صنعت در و پنجره این دو بحث را به شکل ویژه‏ ای در دستور کار قرار دادیم. اما فارغ از این موضوع کارگاه ‏های آموزشی و سمینارهای علمی همواره در کنار نمایشگاه وجود خواهد داشت. بهترین وجه تمایز نمایشگاه در و پنجره تهران نسبت به دیگر گونه ‏های آن این است که به ‏ویژه در صنعت نمایشگاهی معمولا موضوع یا مبحثی در تهران کلید می ‏خورد و سپس به واسطه بازخورد مناسبی که از آن دریافت می ‏شود، به دیگر شهرها و استان‏ ها نیز کشیده می ‏شود. نمایشگاه تهران از این جهت نیز اهمیت پیدا می ‏کند، که این نمایشگاه تحت پوشش اتحادیه جهانی نمایشگاه‏ ها (UFI) است و بنابراین در سطح بین ‏المللی نیز نمایشگاه کاملا شناخته شده‏ ای است. همه این موارد نمایشگاه در و پنجره تهران را به یک نمایشگاه بین ‏المللی و حائز اهمیت تبدیل کرده است. هم اکنون این نمایشگاه یکی از پر اهمیت ‏ترین نمایشگاه ‏های خاورمیانه محسوب می ‏شود.

به این نکته اشاره کردید که نمایشگاه در هر دوره با سیاست و چشم انداز مشخصی برگزار می‏ شود. طبیعتا جهت تدوین این سیاست‏ ها، شما به یک اتاق فکر نیاز دارید، رویکردی که اتاق فکر نمایشگاه برای دوره هفتم نمایشگاه در و پنجره تهران در نظر گرفته‏ است، چیست؟
البته مقوله رکود صنعت چند سالی است که در نمایشگاه مورد توجه قرار گرفته است و این به مثابه یک شمشیر دولبه است چرا که برخی شرکت‏ ها به دلیل رکود امکان حضور در نمایشگاه را پیدا نخواهند کرد. اما برخی شرکت‏ ها نیز با هدف خروج از بحران و رکود بازار در نمایشگاه حضور پیدا می‏ کنند. با این حال یکی از مهمترین رویکرد‏های ما در این دوره این بود که با توجه به تغییر نگرش برخی از کشورها نسبت به صنایع تولیدی ایران و تمایل آنها به حضور در عرصه ‏های صنعتی کشور ما، تصمیم گرفتیم رویکرد خود را بر معرفی بهتر نمایشگاه و شرکت ‏کنندگان آن قرار دهیم، تا دیگر کشورها به سطح و استاندارد این نمایشگاه پی برده و از نیازهای کشورمان به خدمات، تکنولوژی و سرویس ‏هایی خاص آگاهی یابند. طبیعتا ما به تکنولوژی روز نیاز مبرم داریم، تمایل کشور ما نیز همواره به توسعه مبحث صادرات بوده و سعی داشته‏ ایم که از نظر کیفی محصولات خود را به سطحی برسانیم که از نظر کمی امکان صادرات آن بیشتر شود و طبیعتا وقتی صادرات در حوزه‏ ای بیشتر شود آن جنبه از صنعت نیز ابعاد بین المللی ‏تری خواهد یافت. به همین دلیل بر حضور کشورهای خارجی هم به‏ عنوان شرکت کننده و هم به‏ عنوان بازدیدکننده تمرکز ویژه‏ ای داریم. از این ‏رو تقویت جنبه ‏های بین المللی نمایشگاه برای ما بسیار مهم و حائز اهمیت می ‏باشد. ممکن است این مهم در طی یکی دو دوره اخیر خیلی نتایج قابل ملاحظه ‏ای نداشته باشد. اما سعی می ‏کنیم نمایشگاه در و پنجره تهران را در دوره های آتی به لحاظ بین المللی تقویت کنیم.

ممکن است به شکل آماری سیر تکامل نمایشگاه در و پنجره تهران را تشریح کنید؟
سیر تکامل نمایشگاه در و پنجره تهران بسیار سریع شکل گرفت و این سیر باعث توجه مسئولان شرکت سهامی نمایشگاه‏ ها و سازمان توسعه تجارت به‏ عنوان متولی دولتی صنعت نمایشگاهی نیز شد. امسال دوره هفتم نمایشگاه برگزار خواهد شد، و در این مدت کوتاه به سرعت به گرید A نمایشگاه ‏ها رسیده است. نمایشگاه در و پنجره تهران در دوره اول تنها در چهار سالن برگزار شد. در سال ‏های بعد شاهد رشد مستمری بودیم به‏ گونه‏ ای که از ۲۲ هزار متر فضای کلی به ۵۰ هزار متر رسیده ‏ایم.

البته این عدد ظرفیت افزایش را نیز دارد. اما فعلا قصد افزایش فضا نداریم. زیرا به دلیل تقویم فشرده نمایشگاه‏ ها با کمبود فضا مواجه هستیم.

همواره در زمان انجام عملیات اجرایی نمایشگاه ‏ها، معمولا همه شرکت ‏ها به دنبال جانمایی ویژه، متراژ وسیع ‏تر و غیره هستند و این مسائل همواره یک سوال را به ذهن متبادر می ‏کند، که ستاد برگزاری نمایشگاه به جهت پاسخ‏گویی به نیاز همه شرکت کننده‏ ها چه ساز و کاری را پیش می‏ گیرد؟
کاملا واضح است که کلیه شرکت کننده ها در نمایشگاه چه شرکت‏های قدیمی و چه شرکت‏ های تازه کار علاقمند هستند که بهترین جا در نمایشگاه به آنها اختصاص داده شود. شرکت‏ های بزرگ و قدیمی‏تر جهت حفظ پرستیژ خود و شرکت‏ های نوپا به این جهت که بتوانند خود را در بازار مطرح کنند.
این ماهیت نمایشگاه است و ما به این واقف هستیم. ما نمی‏ توانیم رضایت همگان را جلب کنیم. طبیعتا یک شرکت در بهترین نقطه در بهترین سالن قرار می ‏گیرد و شرکتی دیگر در سالن و نقطه‏ نسبتا نامطلوب‏تری. معمولا برای رعایت عدالت، زمان درخواست و زمان ثبت‏ نام شرکت ‏ها را معیار قرار می‏ دهیم، به این معنا که اولویت زمانی را در نظر می‏ گرفتیم، یعنی هر شرکتی زودتر تقاضا می‏ داد، معلوم بود که تمایل و علاقه بیشتری برای حضور در نمایشگاه دارد. هرچند موارد دیگری از این دست نیز وجود دارند مثلا، جزیره‏ای که در ورودی یک سالن می ‏باشد طبیعتا یک جزیره بزرگ می ‏باشد، و طبیعتا شرکتی که ۱۲ متر تقاضا دارد باید در فضا‏های کوچکتری مستقر شود. مسلما چنین مواردی در جانمایی شرکت‏ ها مهم و حائز اهمیت است. مطلب دیگر در این خصوص سوابق شرکت‏ هاست. ما به شرکتی که در کلیه ادوار گذشته در نمایشگاه حضور داشته استثنائا یادآوری می‏ کنیم که زودتر کار خود را پیگیری کنند تا با شرایط بهتری در نمایشگاه حضور پیدا کنند. این نکته را نیز باید ذکر کنم که ثبت‏ نام نمایشگاه هر ساله آنلاین بوده اما امسال جانمایی نیز به شکل آنلاین انجام می‏ شود.

فکر می ‏کنم دیگر زمان موضوعی کردن نمایشگاه فرا رسیده است؟
بله؛ سال گذشته هم بدین صورت بوده است. ما از دو سال پیش سعی کردیم این تفکیک را اعمال کنیم. اما از سال پیش موفق شدیم این مهم را به اجرا در آوریم. سال گذشته شرکت ‏هایی که در زمینه درهای مختلف فعالیت داشتند همگی در یک مجموعه تجمیع شده بودند که شامل درهای ساختمان، درهای اتوماتیک، درهای پیش ساخته و غیره بود. همچنین ماشین آلات و تجهیزات، در و پنجره‏ های آلومینیومی و در و پنجره ‏های یو.پی.وی.سی را در سالن‏ ها مجزایی جانمایی کرده بودیم.

معمولا در کنار نمایشگاه ها شاهد شکل‏ گیری بازارهای مکاره‏ای هستیم، برای مهار این بازارها چه تمهیداتی اندیشیده‏ اید؟
بخشی از این موارد قابل کنترل است و بخشی دیگر از کنترل‏ خارج است. مثلا در زمینه غرفه‏ سازی با شرکت سهامی نمایشگاه‏ ها تعامل کرده‏ ایم که شرکت‏ های غرفه ‏سازی که تجربه لازم یا سابقه مناسبی را نداشته ‏اند از لیست موجود حذف شوند. اکنون شرکت سهامی نمایشگاه‏ ها شرکت‏ های غرفه‏ ساز را گریدبندی کرده و حدود ۳۰۰ شرکت را معرفی کرده و ما نیز در زمینه غرفه ‏سازی تنها لیست گریدبندی شده شرکت سهامی نمایشگاه‏ ها را توصیه می‏ کنیم. در زمینه مسائل گمرکی نیز اگر شرکت‏ هایی از ما بخواهند که شرکت‏ های ترخیص‏کار معرفی کنیم، ما شرکت‏ هایی را که حداقل ۲۰ سال سابقه در این زمینه دارند معرفی می‏ کنیم. در زمینه آژانس ‏های مسافرتی و دیگر موارد و نیز چنین عملکردی داریم. مگر مواردی که دیگر از کنترل ما خارج شود، مثلا در برخی موارد شاهد آن بودیم که شرکت ‏هایی مستقیما به غرفه‏ ها مراجعه کرده و با شرکت کننده وارد مذاکره شده‏ اند. مثلا برخی با شرکت ‏ها تماس گرفته و خود را از طرف ستاد نمایشگاه معرفی کرده و در زمینه تبلیغات وارد مذاکره شده‏ اند، بعضا دیده شده که از شرکتی پول گرفتند تا در کتاب نمایشگاه تبلیغاتشان را چاپ کنند، اما پس از گرفتن پول ناپدید شده‏ اند یا خود را نماینده ستاد معرفی کرده و از غرفه‏ ها فیلم‏برداری کرده و پول آنچنانی از غرفه ‏دار بابت فیلم اخذ کرده و رفته ‏اند، متاسفانه از چنین موضوعاتی، اگر به ما گزارش نشود با خبر نمی‏ شویم.
ما در مقررات و دستورالعمل‏ هایی که به صورت کتبی در اختیار شرکت ‏ها قرار می ‏دهیم یک بند به این مهم اختصاص داده‏ ایم که تمام شرکت‏ هایی که خدمات ارائه می‏ دهند اگر مورد تایید ستاد باشند مکتوب به شرکت ‏ها معرفی خواهند شد. در غیر این صورت یا از ستاد استعلام بگیرید یا همکاری نکنید در غیر این صورت مسئولیت آن با خود شرکت کننده است.

سیاستگذاری ستاد برگزاری در ممیزی شرکت ‏های درخواست کننده در نمایشگاه به چه شکل است؟
این موضوع را از دو منظر می ‏توان مورد توجه قرار داد: اول اینکه شرکت ‏ها ثبت شده ‏ای باشند، پروانه فعالیت داشته باشند و این گونه نباشد که مورد تایید هیچ مرکز و ارگانی نباشند. از منظر دیگر، تنها شرکت‏ های معتبر امکان حضور در نمایشگاه داشته باشند. از نظر ما نمایشگاه محلی است برای اینکه شرکت‏ های نوپا نیز بتوانند کار خود را شروع کنند.

آیا این شرکت ‏ها نباید ویژگی ‏هایی حداقلی داشته باشند؟
بله، این شرکت ‏ها اگر ثبت شده باشند و دارای پروانه فعالیت باشند برای ما کافی است. اما اینکه در صنف خود مورد تایید باشند یا کیفیت محصول آنها خوب باشد را ما بررسی نمی‏ کنیم.

اما در این موضوع می ‏توان با انجمن ‏های مربوطه همکاری داشت؟
ما با انجمن‏ ها تعامل خوبی داریم. بارها از انجمن ‏ها خواسته‏ ایم که اگر شرکت یا بنگاهی مورد تاییدتان نیست به ما معرفی کنید. اما باید آن انجمن مورد تایید همه اهالی صنف باشد. تصور کنید ما از حضور شرکتی در نمایشگاه جلوگیری کنیم، آن شرکت می‏ تواند بگوید که هم پروانه داریم هم در ثبت شرکت‏ ها به ثبت رسیده‏ ایم و فلان انجمن با ما خصومت شخصی دارد. به نظرم تا انجمن جایگاه حاکمیتی مورد وثوق کل صنف را نداشته باشد، نمی‏ توان از این طریق مانع حضور شرکت‏ ها در نمایشگاه شد.

ممکن است شما آن افراد کارشناس را در اختیار نداشته باشید اما انجمن‏ ها قبلا این فیلترینگ را در عضوگیری خود انجام داده‏ اند. به‏ طور مثال انجمن تولیدکننگان در و پنجره یو.پی.وی.سی قبلا در اساسنامه خود حداقل‏ هایی لحاظ کرده و از اعضای خود طی بازدیدهای دوره‏ایی این حداقل‏ ها را مطالبه‏ می ‏کند؟
درست است، اما انجمن‏ ها در حیطه اعضا خود می‏ توانند این استانداردها را اعمال کنند و نظر انجمن در مورد شرکت‏ های غیر عضو خود لازم ‏الاجرا نیست. به‏ هرحال این سوال پیش ‏می ‏آید که مگر انجمن اختیار حاکمیتی دارد که بگوید فلان شرکت به فلان دلیل نباید فعالیت داشته باشد. این فیلتر باید مانند اداره استاندارد که کلام نافذ حاکمیتی دارد، مورد قبول قرار گیرد. تا زمانی که یک مرجع حاکمیتی به ما رسما اعلام نکند که شرکتی شایستگی و جایگاه حضور در نمایشگاه را ندارد ما نمی‏ توانیم از حضور آن شرکت ممانعت کنیم. البته هرگز نظرات و توصیه ‏های انجمن‏ ها و اتحادیه‏ های صنفی را نادیده نگرفته و نخواهیم گرفت.

در نمایشگاه به غیر از بنگاه ‏های تخصصی که اساس فعالیت نمایشگاه در جهت حرفه آنهاست، مراکز و شرکت‏ هایی عامی مانند انجمن ‏ها، نشریات و رسانه‏ ها نیز هستند. آیا برای آنها امتیازی قائل شده‏ اید؟
ما معمولا با این شرکت‏ ها و مراکز تعاملات پایاپای داریم. ما از انجمن ‏ها به عنوان حامیان معنوی نمایشگاه یاد می ‏کنیم و این را روی سایت رسمی نمایشگاه درج کرده ‏ایم. با نشریات هم تعاملات دائمی داریم، نشریات اطلاعات اخبار و تبلیغات ما را منتشر می‏ کنند. در مقابل ما نیز فضای مناسبی در اختیارشان قرار می‏ دهیم یا هزینه‏ ای از آنها دریافت نمی ‏کنیم یا با تخفیف ۵۰ درصد با آنها کار می‏ کنیم.

جهت جذب اسپانسر نمایشگاه چه ساز و کاری وجود دارد؟
ما جهت حمایت از نمایشگاه از علاقمندان دعوت کرده‏ ایم و تاکنون ۲۷ درخواست داشته‏ ایم. اما با توجه به امکانات موجود ۷ یا ۸ اسپانسر را جذب خواهیم کرد. تلاش ما این است این اسپانسرها سرشناس و مطرح باشند، سابقه آنها را بررسی می‏ کنیم. هزینه‏ های آنها را نیز صرف تبلیغات اختصاصی می‏ کنیم. در تبلیغات نمایشگاه اسپانسر‏های ما حضور دارند. یعنی هر جا نامی از نمایشگاه برده شود نام اسپانسر‏ها نیز خواهد بود.

ساز و کار شما برای تبلیغات چگونه است؟
تبلیغات ما دو رویکرد دارد یکی مرتبط به صنف می ‏باشد که از هم ‏اکنون مشغول به تبلیغات هستیم و دیگری مربوط به عموم می ‏باشد که در زمان برگزاری نمایشگاه انجام می ‏شود. در حال حاضر نیز در نشریات تخصصی از جمله پنجره ایرانیان تبلیغات نمایشگاه، جهت اطلاع رسانی شرکت‏ ها درج می‏ شود. اما تبلیغات عمومی از ۳۰ روز قبل از نمایشگاه در خبرگزاری ‏ها، جراید کثیرالانتشار، بیلبوردهای شهری و از ۱۰ روز قبل تیزرهای تلویزیونی و غیره به شکل گسترده‏ای انجام می ‏شود. همچنین ما برای داخل صنف ارسال پیامک هم داریم.

همانطور که نمایشگاه در و پنجره تهران به منزله تحویل سال این صنعت در کشور ماست، دو سالانه نورنبرگ به عنوان یک مدل جهانی مبدا صنعت در و پنجره جهان است. ما فاصله بسیاری با این نمایشگاه داریم، چگونه می‏ شود این فاصله را به حداقل رساند؟ چقدر این مدل جهانی را رصد می ‏کنید و تصور می‏ کنید در چه بازه زمانی بتوانیم به چنین جایگاهی برسیم؟
درست است. نمایشگاه‏ های ما متاسفانه با مدل‏ های جهانی آن قابل مقایسه نیستند. نمایشگاه دو بخش سخت افزاری و نرم افزاری دارد. بخش سخت‏ افزاری آن در اختیار ما نیست و بر‏می ‏گردد به ساختار نمایشگاه. مثلا محل برگزاری نمایشگاه، که بسیاری از سالن‏ های آن به حدود ۵۰ سال پیش باز می ‏گردد و تنها گاهی اوقات بازسازی می ‏شود که اصلا در حوزه اختیارات ما نیست. اما در بخش نرم ‏افزاری ما تلاش خود را داریم تا به حدی از استانداردهای جهانی نزدیک شویم. اما مادامی که مشکلات ما در حوزه سخت‏ افزار حل نشود، تلاش ما در حوزه نرم افزار نیز به چشم نخواهد آمد. ما نمایشگاه را با هر کیفیتی برگزاری کنیم، به محض اینکه شما وارد سالن شوید و ببینید سالن سرد است، بلافاصله چنین مقایسه‏ هایی پیش می‏ آید؛ هر چقدر هم که به لحاظ نرم‏ افزاری سطح نمایشگاه را ارتقاء داده باشیم. با این حال در بخش نرم افزاری هم هنوز خیلی جای کار داریم. ما کلیه نمایشگاه ‏ها در هر حوزه‏ای در کشور‏های پیشرفته را همواره بررسی می‏ کنیم.
به ‏هر حال موارد سخت ‏افزاری، در دست دولت است و این امر جلوی بسیاری از فعالیت‏ های ما را می‏ گیرد. نمایشگاه‏ ها مساله ‏ای است که ما همواره با وزارت صنعت بر سر آن بحث داریم که نمایشگاه یک صنعت فراگیر است و احتیاج دارد که در آن هزینه شود. به این معنا که ما باید به سطحی از درآمد برسیم که مثلا بتوانیم در نشریات تخصصی یا شبکه‏ های تلویزیونی مثلا آلمان یا دبی نمایشگاه خود را تبلیغ کنیم. اما ما در چنین سطحی از درآمدزایی نیستیم.

آیا پیش از این نباید سخت افزار مناسبی تدارک دیده باشیم؟
هم اکنون شرکت سهامی نمایشگاه‏ ها علاقمند است که سالن‏ های خود را به ‏روز کند، اما تشریفات و موانع دولتی متاسفانه اجازه نمی ‏دهد. هم اکنون در طرح تفصیلی نمایشگاه علاوه بر احداث سالن ‏های جدید و نوسازی سالن ‏های قدیمی، طرح احداث هتل ۵ ستاره در کنار نمایشگاه و موارد دیگر نیز وجود دارد، اما متاسفانه تشریفات قانونی دولتی به قدری دست و پا گیر است که فقط در حد یک طرح مانده است. راه‏ حلی نیز ندارد به‏ جز اینکه نمایشگاه کاملا خصوصی شود و بتوان با نظارت دولتی در آن هزینه کرد و انجمن برگزاری نمایشگاه‏ ها به عنوان یک تشکل خصوصی دخل و تصرف بیشتری در آن داشته باشد. من به عنوان رئیس انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه‏ ها این مهم را اعلام می ‏کنم که ما قابلیت ورود به معضلات بخش سخت افزاری را داریم، اما این امر نیازمند مساعدت مراکز دولتی ذیربط می ‏باشد و لازم است بخش دولتی این پذیرش و ظرفیت را داشته باشد که اختیارات بخش خصوصی افزایش یابد.

به نظر شما، تعطیلی نمایشگاه صنعت ساختمان چه تاثیری بر نمایشگاه در و پنجره دارد؟
این نمایشگاه هنوز از تقویم نمایشگاهی حذف نشده است، اما ما برگزارکنندگان نمایشگاه ‏های تخصصی ساختمانی همواره خواستار لغو نمایشگاه صنعت ساختمان بوده ‏ایم. چون حذف آن به تقویت نمایشگاه ‏های تخصصی کمک خواهد کرد. ما ۱۵ یا ۱۶ آیتم نمایشگاهی در حوزه ساختمان داریم، اگر نمایشگاه صنعت ساختمان حذف شود، قطعا این نمایشگاه‏ ها تقویت خواهند شد. بنابراین ما برگزارکنندگان نمایشگاه تخصصی از لغو نمایشگاه صنعت ساختمان استقبال می‏ کنیم. به ‏هر حال از ابتدای شروع به ‏کار این قبیل نمایشگاه ‏ها در سراسر جهان، روند تخصصی شدن تداوم داشته است و از این به بعد نیز این روند ادامه خواهد داشت.
نمایشگاه صنعت ساختمان به عنوان یک نمایشگاه عمومی دیگر موضوعیت ندارد و ما سال‏ های سال است که پیگیر این موضوع هستیم. یک بازدیدکننده، برای نمایشگاه در و پنجره ۴ روز زمان دارد، برای نمایشگاهی که تنها یک سالن دارد ۴ روز و برای نمایشگاهی مانند صنعت ساختمان نیز ۴ روز، پس بازخورد خوبی نمی‏ تواند از آن داشته باشد. اما این فرد می ‏تواند با فرصت و بازدهی بیشتر از نمایشگاه ‏های تخصصی متنوع دیدن کند. این یک دیدگاه جهانی است و زمانی نیز فرا خواهد رسید که نمایشگاه‏ های بزرگ عمومی نیز تفکیک خواهد شد. هر چه نمایشگاه‏ ها تخصصی‏ تر شود، بار علمی و بنیه علمی نمایشگاه‏ ها بیشتر خواهد شد. نمایشگاه ساختمان به مرحله ‏ای رسیده بود که بازدهی لازم را نداشت و فقط برگزار می ‏شد.

نشریه پنجره ایرانیان ــ سال نهم ــ شماره ۹۷ ــ آبان ۹۴