ایرانی به دنبال جنس با کیفیت است

6 سال است که در این صنعت فعالیت دارد ؛ از پیمانکاری شروع نموده ؛ تا به تولید کننده یکصد شرکت برتر درب وپنجره و وارد کننده نماینده انحصاری پروفیل یونی پلاست ترکیه دست پیدا نموده است ؛ آقای حمید اکبرزاده با تجربیاتی که در این دوران بدست آورده یک جمله را در نظرخود قرار داده است که در زیر مصاحبه ای انجام داده ایم که با هم می خوانیم:

ما زنده بر آنیم که آرام نگیریم                               موجیم که آسودگی ما عدم ماست

جهت مشاهده فایل PDF اینجا کلیک کنید.

  دلیل شما از هراسان بودن تولیدکنندگان داخل در چیست ؟

بر این باورم که تولید کنندگان محترم داخل البته بعضی از آنها به دنبال مسائل حاشیه ای هستند و مشکل اساسی را در آخر کلمه جستجو می نمایند در صورتی که اساس و محتوای مسئله را گم نموده اند ؛ مشکل اساسی در واردات نیست ؟ مشکل اساسی در فرایند تولید از A  تا Z در صنعت ایران می باشد که هر صنفی را مشاهده بفرمائید و پای درد و دل صاحبان آن صنعت بنشینید به واقع از تولید و تولید کردن خسته می شوید ؛ و در انتها مجبور می گردید به جای حل مسئله ؛ صورت مسئله را پاک کنید.

  یعنی شما معتقدید که چالش های تولید آن قدر زیاد است که بهای تمام شده را بالا برده و قابل رقابت نمی باشد نه کیفیت؟

بدون تعارف بگوییم تولیدکننده ای که هزینه برق ؛ گاز ؛ آب ؛ سربار ؛ استهلاک؛ حقوق ؛ بیمه 30 درصد و .... را باید به دوش بکشد سپس برای دریافت سرمایه در گردش از بانکها می بایستی 7 خوان رستم را طی کند .پس از هزینه ترهین ؛ هزینه کارشناسی ملک و از همه مهمتر گزارش اعتباری از شرکت که خود به واقع در این برهه از زمان آپولو به هوا کردن می باشد و معجزه ای در خور تحسین که اگر تولیدکنند ای آن را طی نماید می بایستی جایزه سال را بگیرد، پس ایراد کار جای دیگری است نه کیفیت واردات ؛ پس تولیدکننده هراس از این دارد که تولید خود را نتواند به فروش برساند لذا بهانه های واهی از کیفیت و عدم مرغوبیت می‌گیرد ؛ لیکن این چاره کار نیست ؛ مرهم درد در عمل، از حمایت مسئولین محترم دولت است .

  نظر شما در خصوص افزایش تعرفه واردات چیست ؟

افزایش تعرفه هیچ گونه کمکی به صنعت داخل نمی نماید ؛ چرا که افزایش قیمت پروفیل داخل در عدم تعادل تأمین مواد اولیه داخل ؛ عدم سرمایه در گردش بنگاه های تولیدی ؛ عدم تزریق یارانه های وعده داده شده به تولید ؛ و از همه مهمتر کاهش سربار واحدهای تولیدی توسط صاحبان سهام همان واحدها می باشد ؛ در غیر اینصورت به نظر این بهانه ای بیش نیست ؟  مگر تعرفه از 10 درصد به 30 درصد افزایش پیدا ننمود ؛ پس چرا مشکل حل نگردید ؛ اینجانب معتقدم که اگر تعرفه به 100 درصد نیز افزایش پیدا نماید مشکل را حل نمی‌نماید مگر با بر طرف شدن مسائل ذکر شده فوق.

  یعنی شما می فرمائید عدم واردات نوعی تهدید به تولید داخلی شما ر می آید؟

همانگونه که مستحضرید چنانچه رقیبی برای پروفیل داخل نباشد ؛ مواد اولیه تولید اعم از S65 ؛ و سایر افزودنیها روز به روز افزون تر می گردد و با عدم استقبال مالکان ساختمانها روبرو می شویم ؛ نکته مهم در این است که شرکتهای ما در پتروشیمی تنظیم بازار و عدم افزایش لحظه ای قیمت را از همین واردات و رقابت سالم دارند. ثانیاً  با عدم واردات هیچ گونه رقابتی وجود نخواهد داشت و به نظر می رسد تولید کنندگان داخل به فکر درگیر شدن با یکدیگر بیفتند که این به حیثیت صنعت قطعاً خدشه وارد خواهد نمود.

  سخن پایانی:

مطمئن هستیم که هر ایرانی به دنبال جنس با کیفیت است و هیچ ایرادی ندارد که تنوع محصولات چه داخلی و چه خارجی وجود داشته باشد ؛ اما قطعاً می بایستی مکانیزمی پیشگیرانه وجود داشته باشد که واردکننده پروفیل قبل از هرگونه فروش ابتدا گواهینامه فنی تحقیقات مسکن را اخذ و سپس نسبت به فروش محصول خود اقدام نماید که هم به تولید داخل ضربه وارد نگردد و هم ضمن ایجاد فضای رقابتی سالم شاهد برابری 2 کفه ترازوی واردات و تولید شده باشیم.

پنجره ایرانیان-شماره 51-دی 90