سئوال اینجاست، آیا بسته یا سیاستهای دولت در این زمینه تسکین دهنده یا درمان کننده است؟ خوشبختانه هم جهتی این بسته با سیاستهای اقتصاد مقاومتی نگرانیها را تا حدود زیادی میکاهد، حالا باید دید آیا واقعا درمان کننده است؟برای یافتن پاسخ این سئوال در متن بسته اقتصادی دولت جستجویی کردیم و به پیشرانهای اقتصادی رسیدیم و در میان آنها بخش انرژی بخصوص برنامههای پیش بینی شده برای نفت خودنمایی میکند.
در میان سیاستهای بخش انرژی، مثلت "افزایش تولید، افزایش صادرات و بهینهسازی مصرف انرژی" برجسته است. مولفههایی که قادر است کشور را در برابر تکانههای اقتصادی محفوظ نگه دارد و با کمی دقت در مییابیم سمت و سوی قاعده مثلث انرژی به سمت اقتصاد مقاومتی است.با این وجود سیاستی همچون "افزایش صادرات فرآوردههای نفتی به میزان ۶ میلیارد دلار در سال ۹۳ و ۱۰ میلیارد دلار در سال ۹۴ نسبت به سال ۹۲" در بسته اقتصادی دولت مانعی برای خامفروشی است.
پارس جنوبی و غرب کارون در این بسته سهمی دارند که ناظر بر ظرفیت بالای هیدروکربوری این مناطق است، به یقین دولت میخواهد ظرفیت تولید را با اولویت مناطق یاد شده افزایش دهد، بنابراین، از این رهگذر اشتغال پدیدار میشود.در یک کلام،متن بسته خروج از رکود، پر و پیمان به حوزه انرژی پرداخته است، شاید تصور شود انتظارهای بسته از این بخش بالاست، اما این ظرفیتها واقعیت است، نه خوشبینانه، زیرا "ما میتوانیم".
شمس الله بهمئی،عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی