پنجره‌ایرانیان؛ از ماه آگوست که جهشی در قیمت‌های آلومینیوم به وقوع پیوست، بسیاری از واحدهای ذوب که از انرژی‌های پاک برای تولید آلومینیوم استفاده می‌کنند، اقدام به افزایش پریمیوم‌های فروش کردند؛ تا جایی که حتی برخی از شرکت‌های بزرگ دنیا، ازجمله روسال و ریوتینتو، برند جدیدی برای این قبیل از محصولات به ثبت رساندند.
همراه با سوق بازار به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش هرچه بیشتر اثرات کربنی در فرآیندهای تولید، واحدهای ذوبی که دارای اثرات کربنی کمتری هستند درصدد بهره‌گیری بیشتر از این فرصت برآمدند تا به‌واسطه همین میل بازار به کاهش اثرات کربنی، پریمیوم‌های فروش خود را افزایش دهند. به نقل از رویترز، برخی از خریداران حتی حاضر به پرداخت ۵۰- ۲۰ دلار بیشتر برای هر تن از محصولی هستند که طی تولید، انتشارات کربنی کمتری را به همراه داشته باشد. در صورت تحقق این امر، واحدهای ذوب آلومینیوم واقع در کشورهایی همچون کانادا، نروژ و روسیه که عمدتا از نیروگاه‌های برق‌آبی استفاده می‌کنند سودآوری بیشتری نسبت به واحدهای ذوب خاورمیانه و چین خواهند داشت که در آنها، گاز طبیعی و زغال‌سنگ اصلی‌ترین منابع انرژی برای تأمین برق موردنیازشان به شمار می‌رود.
تولید آلومینیوم از مواد معدنی، همچون بوکسیت، نیازمند صرف انرژی قابل‌توجهی است. گرچه حدود ۶۵ درصد از انرژی موردنیاز برای تولید هر تن آلومینیوم به‌صورت الکتریکی است، اما باید اذعان کرد که بیش از ۷۰ درصد انرژی موردنیاز واحدهای ذوب آلومینیوم در سال ۲۰۱۶، از سوزاندن سوخت‌های فسیلی (گاز طبیعی و زغال‌سنگ) تأمین شدند. به‌طورکلی، تولید هر تن آلومینیوم از کانسنگ بوکسیت، در صورت استفاده از نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز تا حدود ۱۸ تن گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر منتشر می‌کند. ازاین‌رو، صنعت آلومینیوم پس از معاهده پاریس که در آن بیش از ۲۰۰ کشور متعهد به کاهش انتشارات کربنی شدند، شدیدا موردتوجه قرار گرفته است. نمودار، انتشارات کربنی را برای تولید هر کیلووات ساعت برق، از نیروگاه‌های مختلف مقایسه می‌کند.
همان‌طور که در این نمودار دیده می‌شود، نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز و گازسوز بیشترین انتشارات کربنی را دارند، درحالی‌که نیروگاه‌های برق‌آبی دارای کمترین اثرات کربنی هستند. با توجه به نمودار که حاکی از اثر کربنی بسیار ناچیز نیروگاه‌های برق‌آبی است، در چنین برهه‌ای از زمان که انتشارات کربنی به‌شدت موردتوجه قرار گرفته، دور از انتظار نیست که واحدهای ذوبی که از چنین نیروگاهی استفاده می‌کنند، محصولات خود را با پریمیوم‌های بیشتری در بازار عرضه کنند. شرکت‌های بزرگی همچون روسال، نورسک‌هیدرو، ریوتینتو و حتی برخی از واحدهای ذوب آلکوا از انرژی برق‌آبی برای تولید و احیای آلومینیوم استفاده می‌کنند که دراین‌بین، روسال، دارای بیشترین ظرفیت تولید آلومینیوم با استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر است؛ به‌طوری حدود ۹۰ درصد از آلومینیوم روسال، با مصرف انرژی‌های پاک تولید می‌شود.
وجود چنین شرایطی در بازار در کنار سوق تولیدکنندگان به فروش با پریمیوم‌های بالاتر، سبب شده تا برخی از تولیدکنندگان آلومینیوم، محصولات خود را که از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر برای تولید استفاده کرده‌اند، تحت برندهای ویژه‌ای به فروش برسانند. دراین‌بین شرکت ریوتینتو، برای اولین بار آلومینیوم تولیدشده از انرژی‌های تجدیدپذیر را تحت برند RenewAl از سال ۲۰۱۵، با پریمیوم‌های بیشتری روانه بازار کرد که باعث افزایش ۶ میلیون دلاری سود (EBITDA) این شرکت شد. به‌تازگی نیز، شرکت روسال برند جدیدی تحت عنوان ALLOW را ثبت کرد تا از موهبت پریمیوم‌های بیشتر برای فروش محصولات خود بهره ببرد.
