صنعت در و پنجره و صنایع وابسته ایران به ویژه صنعت در و پنجره یو.پی.وی.سی به عنوان یک صنعت نوپا در کشور، برای ماندن در عرصه رقابت، نیازمند ارتقای سطح کیفی و استانداردسازی است و این ضرورت با داشتن یک راهبرد روشن و قابل اجرا نزد فعالان این صنعت به دست می‌آید. به نظر می‌رسد دست یافتن به استانداردهای بالا و قابل رقابت در بازارهای جهانی، مستلزم همکاری و همگرایی همه فعالان این صنعت آینده دار در بخش ماشین آلات، پروفیل، سازندگان درب و پنجره و عرضه کنندگان ملزومات مرتبط با صنعت است و تردید وجود ندارد که انداختن تقصیرها به دوش همدیگر و تخریب یکدیگر، نه تنها راهگشا نخواهد بود، بلکه باعث فاصله گرفتن فعالان صنعت از همدیگر و از دست رفتن فرصتهای تجاری پیش رو خواهد شد.البته محدود کردن وظیفه استانداردسازی و ارتقای سطح کیفی کالاها و خدمات مرتبط با صنعت و سایر صنایع مرتبط با آن به فعالان و عرضه کنندگان یا تولیدکنندگان کافی نخواهد بود و ضرورت دارد تا دولت و مجلس و سایر نهادهای نظارتی و اجرایی هم همت کنند و با وضع و اجرای قوانین و مقررات جدید مانع از ترویج استفاده از در و پنجره فاقد کیفیت و آسیب رسان به مردم به عنوان مصرف کننده نهایی شد.
بسیاری از فعالان این صنعت در بخشهای مختلف در گفتگو با همکاران نشریه پنجره ایرانیان خواستار تقویت فرهنگ استانداردسازی در و پنجره در صنعت ساختمان ایران شده اند و طبیعی است که این نشریه در راستای رسالت فرهنگی خویش از هیچ کوششی دریغ نخواهد کرد و انتظار این است تا مخاطبان گرانقدر و صاحبنظر هم دست بر قلم برده و تجربیات و مشاهدات خود را به تحریر درآورند تا با ایجاد فرهنگ رسانه‌ای جدید بتوان چالشهای فنی و موانع اجرایی و خطاهای احتمالی بر سر رسیدن به سطح مطلوبی از استانداردهای لازم دست یافت.به واقع استفاده از در و پنجره غیراستاندارد و فاقد سطح استاندارد مورد انتظار و تایید نهادهای مسوول نه تنها باعث مخدوش شدن صنعت و هدررفت سرمایه شرکتها و تولیدکنندگان کیفی اندیش می‌شود، که به دلیل هدررفت سرمایه‌های ملی و سلب اعتماد عمومی چشم انداز فعالیت و رقابت در تولید و عرضه در و پنجره را تیره و تار خواهد کرد و از این منظر حرکت به سمت کیفیت و استمرار ارتقای سطح استانداردها باید یک ضرورت نزد فعالان این صنعت قلمداد شود.
البته گشودن پنجره‌های کیفیت و استاندارد بازار را برای برخی از ناواردان و نااهلانی که تنها ملاک رقابت را قیمت پایین تر با استفاده مواد اولیه فاقد کیفیت و تولید غیر استاندارد می‌دانند، نا امن و راه را برای حضور موفق تر و جدی تر فعالان دلسوز و آینده نگر هموارتر خواهد ساخت. به همین دلیل وجود برخی مقاومتها و اظهارنظرهای غیرکارشناسی و تلاش برای دورزدن استانداردها با هدف به دست آوردن سود بیشتر و ماهی گرفتن از آب گل آلود از سوی برخی که کیفیت را فدای قیمت می‌کنند، چندان هم دور از انتظار نیست. پس چاره این است که هرگز به بسته شدن پنجره کیفیت راضی نشویم و با سرمایه گذاری در امر تحقیق و توسعه و ارتقای دانش فنی مدیران شرکتها و صاحبان واحدهای تولیدی  تلاش شود تا بازارهای هدف صادراتی هم از دسترس دور نماند.
هرچند نوشتن درباب کیفی سازی و استانداردسازی در و پنجره‌های دوجداره از پروفیل گرفته تا یراق آلات، از تولید تا نصب و خدمات فنی پس از آن ، یک انتظار عمومی نزد فعالان صنعت به شمار می‌رود، اما تردیدی وجود ندارد که وقتی اهداف و انتظارات محقق خواهد شد که این دغدغه درون بخشی صنعت در و پنجره به دغدغه و خواسته عمومی تبدیل شود و مردم کیفیت برتر و استاندارد جهانی را از مسوولان و صنعتگران به عنوان یک مطالبه ملی طلب کنند، چرا که جلوگیری از هدررفت انرژی، کاهش آلودگی‌های صوتی و هوا و آگاهی از امتیازات و ویژگی‌ها در و پنجره‌های نسل جدید راهی است بی پایان که به قول حافظ شیراز برای رسیدن به آرزوها و آرمانها باید خون دل خورد، که فرمود:
حافظ چه خواهی گر وصل خواهی    خون بایدت خورد در گاه و بیگاه
آری؛ باورمان این است برای رسیدن به کیفیت باید خون دلها خورد و از تلاش مستمر دست نباید کشید و چه شایسته است که مشارکت در راه کیفیت و گام نهادن در مسیر استاندارد را رسالتی برای خویش بدانیم و هرگز رضایت ندهیم که پنجره کیفیت بسته شود.
تا شماره بعد ...

امیر شیری

نشریه پنجره ایرانیان، سال پنجم ، شماره 52 ، بهمن ماه 1390 ،