به گزارش ایسنا، امیرمحمد پرهام‌فر اظهار کرد: ایران کشوری بود که به دلیل همسایگی با افغانستان از نا امنی‌های آن کشور آسیب دید ولی در حال حاضر اگر از بازار افغانستان غافل شویم مزایای آن به جیب کسانی می‌رود که از ناامنی‌های آن کشور آسیبی ندیدند؛ بنابراین باید از ثبات و امنیتی که در بازار آن کشور ایجاد شده استفاده کنیم و با تولید محصولات رقابت‌پذیر بتوانیم در آن بازار، حضور مستمر داشته باشیم.

وی با بیان اینکه مواد خوراکی، بهداشتی و دارویی از جمله کالاهایی است که زمینه‌های صادراتی بسیار خوبی به کشور افغانستان دارد، تاکید کرد: افغانستان به همه کالاهای ما نیاز دارد و حتی صنایع نساجی نیز از جمله صنایعی‌ هستند که می‌توانند بازار خوبی برای ایران داشته باشند، البته برخی محصولات ما مثل صنایع شوینده مصرفی در رسانه‌های کشور افغانستان تبلیغ می‌شود.

معاون مدیر کل بهبود فرآیند‌های اقتصادی ستاد مبارزه با کالا با بیان اینکه ظرفیت‌های زیاد صادراتی به کشور افغانستان باید به تجار و بازرگانان اطلاع رسانی شود، گفت: برگزاری نمایشگاه در آن کشور می‌تواند زمینه بسیار خوبی برای شناسایی ظرفیت های آن کشور به سرمایه گذاران و صادرکنندگان ایرانی باشد و با برگزاری نمایشگاه، بسیاری از زمینه‌ها و پتانسیل های صادراتی آن کشور برای ما مشخص و موجبات آشنایی بیشتر تجار و سرمایه گذاران نیز فراهم می‌شود.

پرهام فر با بیان اینکه بدون شک افغانستان دارای بازار های بکر برای حضور محصولات ایرانی است و حضور بخش خصوصی به صورت هدفمند در آن کشور می‌تواند فرصتی جدید در توسعه روابط تجاری باشد، گفت: اگر از ظرفیت‌های افغانستان آن طور که باید و شاید استفاده نکنیم کشورهای دیگر به این بازار وارد می‌شوند و جای ما را می‌گیرند.

وی یکی دیگراز مزایای تجارت با افغانستان را نیروی کار ارزان، فراوان، پرتلاش و قانع عنوان کرد و افزود: نیروی کار افغانی در ایران از نظر کارایی جایگاه مناسبی دارد و خیلی از فرصت‌های شغلی که از آن غافل بودیم یا کارگر ایرانی علاقه‌ای به آن نداشته، آنها توانستند ورود کرده و در این زمینه‌ها فعالیت کنند و نشان دادند که می‌توانند حتی در زمینه‌ خدمات فنی خودرو، صنایع ساختمانی یا صنایع نساجی به خوبی فعالیت کنند.

پرهام فر یادآور شد: مواد غذایی، سوخت‌های معدنی، مصالح ساختمانی، معدن، خدمات فنی و مهندسی و ترانزیت از جمله حوزه‌های دارای ظرفیت و قابلیت همکاری مشترک با این کشور به حساب می‌آیند.

اما افغانستان از مدت های طولانی برغم تحولات و فراز و نشیب های زیاد، با ایران روابط تجارتی داشته است و در همین حال شماری از آگاهان اقتصادی براین باورند که ادامه روابط تجاری افغانستان و ایران به نفع هر دو کشور بوده و این دو کشور باید تسهیلات دو جانبه بیشتری را در این زمینه برای تجار فراهم کنند؛ این کشور به‌ عنوان پنجمین مقصد صادراتی کالاهای ایرانی پس از کشورهای چین، عراق، امارات و هند قرار دارد.

به گفته کارشناسان، از چند منظر ظرفیت‌های مناسبی در زمینه تجارت با افغانستان وجود دارد که نگاه اول معطوف بر تجارت کنونی دو کشور در زمینه تامین انواع کالاهای مصرفی و واسطه‌ای و حضور کالاهای ایرانی در بازار افغانستان است که لازم است ضمن حفظ بازار کنونی، تعمیق و تثبیت حضور کالاهای باکیفیت مد نظر قرار گیرد.

منظر دیگر بهره‌گیری از ظرفیت‌های بالقوه در حوزه‌های توسعه صنایع کوچک و متوسط، پروژه‌های خدمات فنی و مهندسی مورد نیاز افغانستان و حوزه معادن این کشور است که دولت افغانستان در نظر دارد در جهت توانمندسازی زیرساخت‌ها و تامین منابع مالی آتی در راستای تحقق شعار توسعه آن‌ها را فعال‌تر کند.

بیشتر از 60 درصد اقتصاد افغانستان به حوزه کشاورزی و دامپروری متکی است که به دلیل مشکلاتی در این حوزه عقب‌ مانده و نیازمند یک جهش و سرمایه‌گذاری در این بخش است و بسیاری از کشورها مثل آمریکا، هند و کانادا تعرفه واردات خود را از افغانستان به صفر رسانده اند تا کمکی به اقتصاد افغانستان باشد.