به گزارش خبرنگار پنجره ایرانیان به نقل از وبسایت انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران، این انجمن در خصوص خروج یا عدم خروج محصولات پتروشیمی از بورس کالا بیانیه ‏ای به شرح زیر صادر کرد:

تامین مواد اولیه همواره یکى از بزرگترین نگرانی ‏هاى فعالان در عرصه صنایع تکمیلی بوده و اثرات سیاست‏ هاى اجرا شده در رونق یا رکود در این صنعت بسیار محسوس و نقش‏ آفرین بوده است. در طی سال ‏هاى اخیر با رشد صنایع پتروشیمی با توجه به انحصارى بودن عمده مواد اولیه در تامین بازار داخلی و امکان صادرات شرکت ‏هاى پتروشیمی توجه کافى به مشکلات در صنایع تکمیلی  معطوف نبوده و اصطلاح مشتری‏ مداری در این باره مغفول بوده است، که ناشی از عدم نیاز صنایع بالادستی به مشتریان نهایی خود بوده است.

 این امر در هر سه نحوه توزیع در طی سال‏ های اخیر که به صورت سهمیه‏ ایی یا آزاد یا بورس ضعف‏ هایی در روش‏ ها مستتر بود که مانع از ایجاد شرایط توزیع سالم مواد اولیه در این صنعت بوده است، لذا انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران به ‏عنوان یک تشکل فراگیر در این صنعت به منظور حفظ منافع ملی کشور که در گرو اصلاح ساختار موجود می باشد و به منظور کاهش مشکلات تامین مواد اولیه برای این قشر تلاشگر جامعه و با توانمندی هاى بالا نکات زیر را به استحضار می‏ رساند:

1.  مدیریت گریدها: به ‏طور کلی با توجه به تنوع تولیدات پتروشیمی ‏ها و در نظر گرفتن این موضوع که میان عرضه و تقاضای انواع گریدهای تولیدی اختلاف قابل ملاحظه‏ ای وجود دارد (در برخی گریدها با کمبود شدید عرضه و در برخی دیگر با مازاد قابل توجه عرضه مواجه هستیم)، لذا انتخاب تنها یکی از گزینه ‏های خروج از بورس یا عدم خروج از آن صحیح و عملی نیست.

 2.  اصلاح سامانه بهین‏ یاب: لزوم ایجاد نظام کنترلی دقیق‏ تر در سیستم بهین‏ یاب توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای جلوگیری از ورود تولید‏کنندگان غیر واقعی (همچنان که تاکنون باعث جلوگیری از بسیاری از رانت ‏ها شده است) و پایش لیست موجود در جهت خروج کامل تولید کنندگان غیر واقعی و غیر فعال.

 3.  ارتباط مستقیم با مشتریان بزرگ: در صورت ایجاد رابطه مستقیم بین شرکت ‏های پتروشیمی و صنایع تکمیلی داخلی آنها، مسلما برنامه‏ ریزی بهتری جهت انجام تولیدات مورد نیاز داخلی و همچنین مسائل صادراتی صنایع پتروشیمی انجام خواهد شد.

4.  شفاف سازی عرضه کالا: اطلاع رسانی عرضه و تقاضا و همچنین ارائه اسامی خریداران همواره می‏ تواند در شفاف ‏سازی معاملات پتروشیمی ‏ها به جهت امنیت فکری صنعت و به ثبات رفتاری بیانجامد.

 5.  استفاده از منابع مختلف در نرخ گذاری مواد: تداوم تعیین قیمت کف مواد در بورس تا باز شدن سوئیفت بانک‏ ها و امکان گشایش اعتبار اسنادی به خارج، توسط دفتر محترم صنایع تکمیلی پتروشیمی و برقراری سیستم ‏های نظارتی با حضور نمایندگان همه ذینفعان.

6.  ایجاد تسهیلات در خرید: در حال حاضر خرید از بورس به صورت نقدی است و پس از برنده شدن با مهلت 72 ساعته باید وجه آن پرداخت شود و در غیر این صورت مشمول جریمه خواهد شد که در هیچ کجای دنیا و خرید از شرکت ‏های پتروشیمی، پرداخت وجه قبل از حمل ضروری نیست و در بسیاری از موارد کالای خریداری شده توسط شرکت‏ های پتروشیمی حمل و با توجه به توافق های انجام شده در مهلت 90 تا 180 روزه پرداخت می‏ شود که در صورت امکان این راهکار باید تحقق یابد تا امکان خرید مدت ‏دار برای واحد‏های تولیدی برقرار گردد، چون در حال حاضر اکثر واحدهای تولیدی نیز محصولات خود را به صورت اعتباری عرضه می ‏کنند که در معاملات با موسسات دولتی گاه این دریافت‏ ها سال ‏ها به طول می‏انجامد.

 7.  اخذ نظرات مصرف کننده: ارتباط بیشتر با پتروشیمی ‏ها و دریافت نظرات مصرف ‏کننده ‏ها می ‏بایستی به ‏طور دائم رصد گردد تا نقطه نظرات فنی و کیفی کارشناسان صنایع تکمیلی بتواند تکمیل کننده نقاط ضعف مواد شود.

8.  جلوگیری از عرضه تولید کننده نماها: نظر به اینکه در حال حاضر ملاک توزیع در بورس ظرفیت‏ های پروانه بهره ‏برداری واحدها بوده و گاه با ظرفیت واقعی مغایرت دارند و همچنین با توجه به اینکه بسیاری از این واحدها طی سالیان گذشته از جرگه تولید خارج شده ولی سهمیه آنها در دست بعضی از کارگزاران بورس گذاشته شده است و به کمک سرمایه ‏گذاران غیر تولیدی در بورس به نام آن واحدها خریداری و به واحدهای تولیدی نیازمند با قیمت بالاتر به فروش می ‏رسد. علت اصلی مشکلات مساله فروش در بورس نیز از این موضوع ناشی می ‏شود.

 9.  وضعیت شرکت‏ های کوچک و متوسط: توزیع محصولات پتروشیمی برای تعاونی ‏های مصرف صنایع تکمیلی می‏ تواند مثل سابق ادامه داشته و تولید کنندگان کم مصرف نیاز های خودشان را از طریق تعاونی‏ های خود تامین کنند.

 10. افزایش کیفیت محصولات: در حال حاضر بنابر بعضی اتفاقات گذشته و تجارب نشان داده شده که حق اصلی مصرف کننده نسبت به کیفیت محصول، وزن دقیق و نحوه بارگیری، رعایت کامل نشده است.

 11. اطلاع از برنامه ‏های اورهال: شرکت‏ های پتروشیمی با توجه به شناسایی مشتریان بزرگ و جلوگیری از توقف خطوط تولید آنها می‏ بایستی جهت حفظ این تولید میزان مصرف مواد را در ماه ‏های مصرف پیک برنامه‏ ریزی کنند و این دسته از مصرف‏ کنندگان را با برنامه ‏ریزی قبلی و اطلاع‏ رسانی به موقع از توقف‏ های ناشی از تعمیرات و اورهال، کمک کند.

 12. وضعیت صادرکنندگان محصولات تکمیلی: صادرات محصولات صنایع تکمیلی معمولا توسط واحدهای بزرگ صنایع تکمیلی انجام می‏ گیرد. این واحد های تولیدی جهت بازاریابی محصولات خود و فروش آن بایستی دسترسی کامل به مواد اولیه به مقدار کافی و در زمان مناسب داشته باشد. این امر با انعقاد قرارداد های لازم بین پتروشیمی ها و شرکت های صنایع تکمیلی امکانپذیر بوده و در افزایش صادرات و جلوگیری از خام ‏فروشی کمک زیادی به اشتغال و ارزش افزوده خواهد داشت.

 13. حمل و نقل و ترافیک جاده‏ای: واحد های تولیدی صنایع تکمیلی با توجه به استان فعالیت خود از مجتمع‏ های نزدیک اقدام به عقد قرار داد و خرید خواهند کرد که این کار مسلما هزینه ‏های تولید و کاهش ترافیک در جاده های کشور را خواهد داشت.

14. شرایط پس از تحریم: با توجه به اینکه در حال حاضر برای مصرف کننده مواد پتروشیمی نه امکان گشایش اعتبار اسنادی وجود دارد و نه پتروشیمی ‏های خارجی حق شرکت در بورس را دارند، بنابراین در عمل امکان خرید رقابتی از پتروشیمی‏ های خارجی برای مصرف کننده وجود نداشته و در این شرایط و با در نظر گرفتن عدم وجود فضای رقابتی مناسب، هرگونه تغییر سهل انگارانه در عرضه چه در داخل بورس چه خارج از آن، مصرف کننده نهایی را با مشکلات جدید رو به‏ رو خواهد کرد. بنابراین به جهت دستیابی سریع، آسان، کیفی، اعتباری و رقابتی بین پتروشیمی ‏های داخل و خارج کشور قبل از زایش مشکلات جدید می‏ بایستی زیر ساخت‏ های آن فراهم و حق انتخاب به خریدار داده شود.

امید است با در نظر گرفتن نقطه ‏نظرات انجمن ملی صنایع پلاستیک و اعمال آن در تصمیمات آتی امکان بهبود شرایط موجود فراهم گردد.