مسوولیت انبوه‌سازان و سازندگان
سردبیر
انبوه‌سازان، سازندگان، شرکت‌های ساختمانی و مهندسان فعال در صنعت ساختمان ایران در یک دهه اخیر به درجه‌ای از بلوغ و تعهد حرفه‌ای رسیده‌اند که در انتخاب مصالح و مواد اولیه متناسب به تقاضای مصرف‌کننده نهایی بر کیفیت تاکید ویژه‌ای داشته باشند؛ ولیکن واقعیت انکارناپذیر آن است که گاه مشاهده می‌شود به دلایل مختلف کیفیت فدای قیمت شده و برخی از فعالان عرصه ساخت و ساز کشور برای پایین آوردن هزینه ساخت و به اصطلاح ارزان‌سازی به سمت استفاده از مصالح و کالاهای ساختمانی می‌روند که متاسفانه از کیفیت و استانداردهای فنی لازم برخوردار نیست. گذشته از ضرورت پایبندی آنها به تعهدات حرفه‌ای و حفظ اصالت خویش در اولویت دادن به کیفیت مصالح و کالاهای ساختمانی، نمیتوان از نظر دور داشت که به دلیل ضعف نظارت درون صنفی و غفلت دستگاه‌های ناظر دولتی بر فرایند ساخت و ساز، سهمی از صنعت و بازار ساختمان ایران در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی قرار می‌گیرد که فاقد معیارهای حرفه‌ای، استانداردهای فنی و الزامات کیفی هستند و تشدید این وضعیت به رقابت نابرابری می‌انجامد که قربانی نخست آن کیفیت و شرکت‌هایی است که بر اخلاق حرفه‌ای در کسب و کار پایبند هستند و قربانیان بعدی ان مصرف‌کنندگان نهایی یعنی مردم هستند که در نتیجه وخامت در صنعت ساختمان کشور را به ارمغان می‌آورد و ذهنیت مردم به این صنعت روبه پیشرفت دوباره معطوف به انگاره‌ها و پنداشت‌های گذشته در قالب اصطلاحات آزاردهنده‌ای چون «بساز و بنداز‌ها» خواهد شد.
سخن در این نوشتار در باب معیارها و رویکرد فعالان عرصه ساخت و ساز در انتخاب در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی است که در صنعت ساختمان جهانی مورد اقبال عمومی قرار گرفته و کشورهای پیشرو در این صنعت، استفاده از در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی را به سبب مزایای برتر آن از جمله کاهش مصرف انرژی در ساختمان و عایق بودن در برابر آلاینده‌ها هوا و صدا را به گزینه نخست تبدیل کرده و خوشبختانه رویکرد مثبتی در صنعت ساختمان ایران هم شکل گرفته است. اما متاسفانه باید گفت به رغم ارتقای وضعیت کیفی مواد اولیه مورد استفاده و نیز دانش و توان شرکت‌ها و واحدهای فعال در صنعت در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی و سرمایه‌گذاری بسیار انجام شده از سوی فعالان این صنعت نوپا در ایران، مشاهدات و قرائن متقنی وجود دارد که برخی به دلایل و توجیه‌های گوناگون به کیفیت در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی توجه جدی و کافی نشان نمی‌دهند و برای پایین آوردن هزینه نهایی ساختمان‌ها تمام همت و تلاش خود را صرف این ساخته‌اند که کالای ارزان‌تر را در اختیار بگیرند، حتی به قیمت قربانی شدن کیفیت! راستی سوال این است که چرا؟
ناگفته پیداست که در ابتدا مصرف‌کننده نهایی ساختمان نمی‌تواند از کیفیت در و پنجره‌های به کار رفته در ساختمان‌ها اطمینان کافی در اختیار داشته باشد و یکی از خلاها و چالش‌های جدی این است که مصرف‌کننده نهایی حق انتخاب در و پنجره را ندارد و بسیاری از ضعف‌های کیفی و پنهان‌کاری در ساخت و نصب در و پنجره دوجداره قابل دیدن نیست و تنها با گذشت زمان معایب و نواقص مشخص خواهد شد. بدیهی است که هرچند در ظاهر می‌توان مردم را در مقام مصرف‌کننده نهایی قانع کرد که از در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی در ساختمان استفاده شده، اما تردیدی وجود ندارد که در آینده مشکلات پنهان شده در کیفیت پروفیل‌ها، یراق‌آلات، ملزومات، شیشه‌ها، خطاهای رخ داده در ساخت و نصب در و پنجره‌های دوجداره یوپی‌وی‌سی نمایان خواهد شد که نتیجه آن کاهش اعتماد عمومی به این محصولات و مخدوش شدن اعتبار حرفه‌ای سازندگان و انبوه‌سازان، شرکت‌های مهندسی ساختمانی و فعالان عرصه ساخت و ساز کشور خواهد بود. افزون بر این نه تنها مخاطرات ناشی از استفاده از در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی فاقد کیفیت به امنیت جانی و مادی مصرف‌کنندگان آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد خواهد کرد، که به سبب ضرورت تعویض در و پنجره‌های از رده خارج و اتلاف سرمایه‌های مردم و از سوی دیگر هدررفت انرژی در عمل پیامدهای ناگواری در آینده رخ خواهد داد که قابل چشم‌پوشی و حتی بخشش نیست. نگران‌کننده‌تر اینکه کاستن از کیفیت و نادیده‌گرفتن استانداردهای ساخت و نصب در و پنجره‌های ساختمان تنها محدود و معطوف به در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی نیست و دیگر بازشوهای ساخته شده از جنس آهن، آلومینیوم و چوب را به اشکال و روش‌های مختلف در برمی‌گیرد. اما حساسیت و ضرورت ایجاب می‌کند تا نسبت به اهمیت کیفیت در و پنجره‌های دوجداره یوپی‌وی‌سی به عنوان نسل چهارم در و پنجره‌ها همگان احساس مسوولیت داشته باشند و مسوولیت حرفه‌ای انبوه‌سازان، سازندگان، شرکت‌های مهندسی ساختمانی و فعالان عرصه ساخت و ساز هم البته دوچندان سنگین‌تر است.
پیشنهاد پنجره ایرانیان به عنوان نشریه تخصصی و مرجع صنعت در و پنجره یوپی‌وی‌سی با رویکرد بهینه‌سازی مصرف انرژی در صنعت ساختمان ایران این است که هم فعالان این صنعت و دو نهاد صنفی یعنی انجمن صنایع تولیدکنندگان پروفیل یوپی‌وی‌سی و انجمن کارفرمایان و تولیدکنندگان در و پنجره‌های دوجداره ایران برای تعامل با فعالان صنعت ساختمان به ویژه انبوه‌سازان، سازندگان، شرکت‌های مهندسی ساختمانی و البته با مشارکت نهادهای ناظر مسوول و مسوولان وزارت راه و شهرسازی گام بردارند و برای رفع مشکلات و تشدید وضعیت استفاده از در و پنجره‌های دوجداره یوپی‌وی‌سی فاقد کیفیت چاره‌اندیشی کنند و بدیهی است نشریه پنجره‌ایرانیان چون همیشه آمادگی دارد تا نقطه‌نظرات و دیدگاه‌ها و پیشنهادها را بازتاب دهد.
پنجره ایرانیان-شماره 70-مرداد92
