دکتر حسین باهر

اجرای طرح هدفمندی‌ یارانه‌ها ایده‌ای منطقی و به حق بود که با استفاده در نحوه اجرای آن باطل شد و اگر قرار باشد که فاز دوم نیز در همان راستا و بدون برنامه ادامه یابد توقف آن بسیار مناسب‌تر خواهد بود. چرا که در ابتدای امر قرار بر این بود که یارانه تنها در اختیار افراد بی بضاعت و تولیدکنندگان قرار گیرد؛ اما وقتی یارانه های نقدی به همه اقشار تعلق گرفت نه تنها این طرح افاقه‌ای برای اقتصاد کشور نداشت بلکه منجر به تورم و گرانی شد که هزینه آن را افراد مستضعف و سطح پایین باید بپردازند. در صورت اجرای مرحله دوم هدفمندی‌ یارانه‌ها اگر قیمت‌ها نیز افزایش یابند یک اشتباه محض و به ضرر اقتصاد صورت گرفته است، ‌در حالی اجرای فاز دوم می‌تواند مورد تایید باشد که هیچ افزایش نرخی به خصوص در حامل‌های انرژی رخ ندهد زیرا در غیر این صورت به شدت تورم زا و به ضرر تولید خواهد بود. به نظرم دولت باید با تزریق ارز به بازار و با استفاده از فاصله میان نرخ‌های ارزی درآمد خود را افزایش دهد که ناچار نباشد برای اجرای فاز دوم، سایر قیمت‌ها را بالا ببرد در حالی که اکنون نیز با عرضه دلار درآمد قابل توجهی از ارز به دست می‌آورد و اگر عرضه را افزایش دهد ضمن ایجاد تعادل در بازار تا حدی از بروز بیش از حد تورم کاسته خواهد شد. مقام اقتصادی باید در اجرای طرح هدفمندی، از پرداخت یارانه بر همه مردم خودداری کند وعمده آن را به تولیدکنندگان، قشرهای آسیب‌پذیر، ازدواج جوانان و اشتغال اختصاص دهد و جدا از افزایش قیمت در حامل‌های انرژی به خصوص بنزین بر حذر باشد که تاثیر منفی بر اقتصاد و جامعه بر جای خواهد گذاشت. از سوی دیگر، مسوولین باید با پرداخت یارانه به تولیدکنندگان و صنعت‌گران موجب افزایش تولیدات مرغوب و به صرفه شده و از سوی دیگر به افزایش اشتغال نیز کمک کنند که در این میان با افزایش درآمد تولید، دولت با دریافت مالیات از آن‌ها منبع درآمدی را برای خود ایجاد خواهد کرد. همچنین مسوولین نباید با اجرای فاز دوم هدفمندی‌ یارانه‌ها به سیستم پولی کشور دست بزنند، بلکه تنها از طریق سیاست‌های مالی تعادل را در اقتصاد ایجاد کنند  و ضرورت دارد دولت و مشاوران وی باید برنامه‌ای مدون برای اجرای مرحله دوم ارائه دهند تا این طرح بسیار مهم و کارآمد اقتصادی را طوری شروع نکنند که در ادامه با مشکل مواجه شوند.

ماهنامه پنجره ایرانیان – شماره61-