نمایشگاه شانزدهم با دوره‌های پیشین خود یک تفاوت اساسی داشت؛ و آن‌هم اینکه تا چند ماه مانده به آغاز آن، تصور بسیاری این بود که این نمایشگاه برگزار نمی‌شود. زیرا در سال گذشته رسما اعلام‌شده بود که نمایشگاه صنعت ساختمان بدین‌صورت دیگر برگزار نخواهد شد. حال چه شد که در چند ماه آخر تصمیمها تغییر کرد و نظرها برگشت، الله‌اعلم؛ و دلایل آن حتما خارج از محدودۀ آگاهی من و شما بوده و خواهد بود. بههرحال با همه این حرف‌وحدیث‌ها شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی صنعت ساختمان تهران، 22 مردادماه امسال در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران افتتاح شد.
برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.
نمایشگاه صنعت ساختمان تهران که از سوی اتاق تعاون ایران برگزار می‌شود، دارای اهداف مشترکی با سایر نمایشگاه‌هاست که از آن جمله میتوان به این موارد اشاره کرد: فراهم کردن بستری برای ارتباط بین مصرف‌کننده و تولیدکننده، مشخص شدن توانمندی‌های صنعت موردنظر در نمایشگاه برای همگان، انتقال دانش و فناوری و امکان تبادل تجاری میان مشارکت‌کننده‌ها. این نمایشگاه یک سری اهداف اختصاصی را نیز دنبال می‌کند: کاهش رکود مسکن و هزینه‌ها، ارائه جدیدترین فناوری‌ها، کاهش مصرف انرژی، تولید مسکن ارزانقیمت در کشور، مقاوم‌سازی ساختمان‌ها، جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بخش مسکن، کاهش رکود اقتصادی، استفاده از دانش و تجربه و تکنولوژی خارجی برای تولید، ایجاد بستر تحقق اقتصاد مقاومتی و توسعه اقتصادی و دستیابی به اقتصاد دانش‌بنیان، افزایش بهره‌وری و ایجاد اشتغال موقت و پایدار، گسترش زمینه‌های گردشگری در کشور، استفاده از ظرفیت‌های بخش تعاون با تبدیل سرمایه‌های خرد به سرمایه‌های بزرگ و برپایی کارگاه‌های تولیدی و نیازسنجی بازارها.
به گفته مسئولان اتاق تعاون که از ششمین دوره برگزاری نمایشگاه صنعت ساختمان، متولی برگزاری این نمایشگاه است، در این دوره نیز مساحت 53 هزار مترمربع برای غرفه‌ها اختصاص داده‌شده بود. در این نمایشگاه بیش از ۸۰۰ شرکت داخلی اعم از تولیدکنندگان مصالح ساختمانی، انبوهسازان و مشاوران صنعت ساختمان حضور داشتند. شرکتکنندگان در این نمایشگاه، آخرین دستاوردهای خود را در ۲۴ گروه کالایی در بیش از ۱۰۰ رشته و صنف به‌ویژه در بخشهای مربوط به عایق‌های نوین با تکیه‌بر فناوری نانو، مصالح پایه برای احداث ساختمان‌های سبز باهدف صرفهجویی در انرژی و روشهای مقابله با زلزله به نمایش گذاشتند. همچنین 300 شرکت خارجی از 23 کشور برای حضور در شانزدهمین دوره نمایشگاه صنعت ساختمان ثبت‌نام کرده و 6500 مترمربع از 50 هزار مترمربع فضای غرفه‌های این نمایشگاه را به خود اختصاص داده بودند. بلژیک، چین، آلمان، یونان، مجارستان، ایتالیا، کره جنوبی، آفریقای جنوبی،اسپانیا، تایوان، روسیه، ترکیه، کانادا، سوئیس، سوئد، انگلیس، اتریش،دانمارک، ژاپن، هلند، فنلاند و نروژ ازجمله کشورهایی بودند که در نمایشگاه شانزدهم صنعت ساختمان حضور داشتند.
گذشته از آمار و ارقام و اهداف والایی که در هر نمایشگاهی وجود دارد و همه‌ساله از سوی متولیان امر به‌کرات بازگو می‌شوند، شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی صنعت ساختمان تهران آن چیزی نبود که از نام و جایگاه آن انتظار می‌رفت. شرایط رکود بازار مسکن و همه مصائب اقتصادی را نیز که در نظر بگیریم، بازهم جای بسی تاسف است که این نمایشگاه با این حجم از استقبال و با این کیفیت پایین برگزار شود. برشمردن موارد بسیاری که در این نمایشگاه موجب رنجش خاطر مشارکت‌کنندگان و مراجعان شد، تکرار مکررات و توضیح واضحات است. در روزهای برگزاری نمایشگاه شانزدهم، وقتی پای صحبت زحمتکشان این عرصه می‌نشستیم، بسیاری از درد دل‌ها و شکوایه‌ها یکسان بود و شکایت همه، حکایتِ «من از مفصل این نکته مجملی گفتم/ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل» بود. نگران‌کننده‌تر از این وضعیت، آن بود که بسیاری از مشارکت‌کنندگان یا از عدم حضور خود در دوره‌های بعدی نمایشگاه می‌گفتند یا اقرار می‌کردند که باوجوداین شرایط نامناسب، به‌اجبار در نمایشگاه‌های بعدی حاضر خواهند شد. دیگر معلوم نیست عرصه‌ای که فینفسه با شور و هیجان مشارکت‌کنندگانش رونق می‌گیرد، تا خون تازهای به رگهای خشکیده اقتصاد و بازار مسکن جاری سازد، چگونه میتواند با حضور «اجباری» افراد سروسامان بگیرد؟!
در این زمانه پرهیاهوی حوزه اقتصادی کشورمان، آشفته‌بازار نمایشگاه خود بلیه‌ای دیگر است که گویا قرار نیست به این زودی دست از سر تن نحیف و رنجور صنعت ساختمان بردارد و نسخه‌هایی که گاه‌به‌گاه این طبیبان مدعی از روی استیصال برایش می‌پیچند و به خوردش می‌دهند، نیز برایش افاقه نخواهد کرد. «تو که درمان نهای، نیشم چرایی؟!» حال که برگزاری نمایشگاه نمیتواند ملجایی برای آرام کردن درد فعالان عرصه ساختمان باشد، نباید دردی بر دردهای بیشمارشان بیفزاید. برگزاری نمایشگاه به هر قیمتی، توهین و ظلمی است که به زحمتکشان صنعت ساختمان کشور روا می‌داریم.
کوبیدن بر طبل ناامیدی در قاموس ما اهل مطبوعات نیست، هرچند بنابر عقیده همان طبیبان مدعی، مطبوعات در این میان نااهل هستند و در جانمایی غرفه‌ها هم ما را رهین منت خویش قراردادند و نامرتبطمان خواندند؛ بااین‌حال، بنا به وظیفه ذاتی خویش به دیدار جمعی از غرفهداران مرتبط با بخش در و پنجره رفتیم و پای صحبت‌های آنها نشستیم و سوالات زیر را از آنها پرسیدیم:
آیا محصول جدیدی برای ارائه در این نمایشگاه داشتید؟
2. با توجه به هزینه و زحماتی که برای حضور در نمایشگاه متحمل شدید، آیا از نتیجه کار راضی هستید؟
3. شرایط برگزاری و خدمات ارائه‌شده از سوی مجری برگزارکننده نمایشگاه را چگونه دیدید؟
4. سال گذشته رسما اعلام شد که نمایشگاه صنعت ساختمان، دیگر به شکل جامع برگزار نمی‌شود. به نظر شما باوجود نمایشگاه‌های تخصصی مختلف، آیا برگزاری نمایشگاه صنعت ساختمان لزومی دارد؟
و اینک با اغماض بسیار، گوشه‌هایی از نقطه نظرات این زحمتکشان عرصه در و پنجره کشور را در این‌جا منعکس می‌کنیم.
نشریه پنجره ایرانیان-سال نهم-شماره 108-مهر95
