بدون تردید فشردگی رقابت‏ های موجود در عرصه‏ های مختلف اقتصادی، امروز بهره‏ گیری از نظریات علمی و کارشناسی را برای ارتقاء و پیشرفت و در نتیجه موفقیت در رقابت‏ ها ضروری ساخته است. این مقاله به قلم دکتر شهرام علیزاده، مدیرعامل شرکت آلوکد به نگارش درآمده است. شهرام علیزاده دانش ‏آموخته مهندسی عمران از سال 1375 و کارشناس ارشد شهرسازی از سال 1380 و DBA (دکتری مدیریت کسب و کار) از سال 1392 می ‏باشد. با هم این مقاله را می ‏خوانیم:

برای مشاهده فایل پی دی اف کلیک کنید.

سازمان ‏هایی که قصد دارند به سمت تعالی حرکت کنند در ابتدای راه علاقه‏ مند هستند که بتوانند جایگاه خود را در این مسیر تعیین کنند، زیرا چنانچه بدانیم که در مسیر تعالی در چه نقطه ‏ای قرار داریم، بهتر می‏ توانیم برنامه ‏ریزی کرده و حرکت هدفمند خود را شروع کنیم. یکی از بهترین روش‏ های شناسایی وضعیت موجود به‏ کار‏گیری یکی از روش ‏های خود ارزیابی است که در مدل تعالی سازمانی EFQM به آن اشاره می ‏کنیم‏.
روش خود ارزیابی به طور منظم، سیستماتیک و جامع فعالیت‏ ها و فرآیندهای موجود در سازمان را بررسی کرده و نتایج حاصل از آنها را که ممکن است در سازمان محقق شده باشد، شناسایی می‏ کند. فرآیندهای خود ارزیابی به سازمان کمک می‏ کند که نقاط قوت موجود را شناسایی و آنها را حفظ کرده و توسعه دهد و همچنین نقاط ضعف (زمینه ‏های قابل بهبود) را نیز آشکار سازد که این مورد به سازمان کمک می ‏کند تا بداند فعالیت‏ های بهبود و توسعه خود را در چه مواردی متمرکز کند؛ زیرا یکی از بزرگترین ضعف‏ های مدیران و سازمان‏ های ایرانی تلاش برای بهبود اموری است که شاید در اولویت بهبود نبوده یا برای ذی نفعان ارزش ‏آفرین نباشند.
جهت انجام خود ارزیابی، روش ‏های (‏رهیافت‏ های‏) متعددی وجود دارد که هریک از آنها مستلزم صرف زمان و هزینه مربوط به خود بوده و البته نتایج و دقت متفاوتی نیز به همراه دارند. سازمان‏ ها بر حسب اینکه قصد دارند چه مقدار زمان و هزینه صرف ارزیابی کرده و چه میزان دقت و کیفیت از نتایج ارزیابی انتظار دارند، می ‏توانند یکی از رهیافت‏ های پنج ‏گانه خود ارزیابی را انتخاب کنند.

نشریه پنجره ایرانیان ــ سال نهم ــ شماره 101و102 ــ اسفند 94