براساس جزییات اعلام شده از سوی محمد مهدی رحمتی، رییس هیات مدیره شرکت بهینه‌سازی سوخت، با اجرای این 11 طرح سالانه 18.1 میلیون تن از انتشار گازهای گلخانه‌ای در ایران کاسته خواهد شد و برای اجرای این طرح‌ها نیاز به 27 میلیارد و 462 میلیون دلار سرمایه‌گذاری نیاز است که پس از 10 سال کل درآمد دولت از محل صرفه‌جویی حاصل شده به 78 میلیارد و 335 هزار دلار خواهد رسید. البته وزارت نفت که اختیار تصمیم‌گیری و مسئولیت راهبری این 11 طرح را برعهده دارد، اعلام کرده که 11 طرح یادشده به روش مشارکت بخش عمومی با بخش خصوصی برای ارائه خدمات عمومی خواهد بود و علاقه‌مندان برای سرمایه‌گذاری می‌توانند از 4 روش زیر اقدام کنند:

1. قراردادهای بیع‌متقابل (Buy Back).
2. قرارداد ساخت، بهره‌برداری و انتقال (BOT).
3. قرارداد ساخت، تملک و بهره‌برداری (BOO).
4. قرارداد مبتنی بر کارایی انرژی یا خدمات انرژی (ESCO).

توضیح ضروری اینکه در انتخاب طرح‌ها باید این محورها مورد توجه قرار گیرد:

• توجیه اقتصادی و کارایی منابع داشته باشد.
• موجب فرصت‌های اقتصادی برابر و بهره‌مندی متعادل جامعه از زیربناها شود.
• ارائه‌‌دهنده خدمات عمومی ارزان‌تر و باکیفیت‌تر شود.
• کمک به بهبود محیط زیست و پایداری توسعه کند.
• تجدید کننده و به روز کننده فناوری‌های پیشرفته باشد.
• مروج فعالیت‌های اقتصادی رقابتی به خصوص با مشارکت بخش خصوصی باشد.
• به کار و ساخت ایرانی متکی و ارتقاء دهنده اشتغال باشد.
• جهت افزایش درآمد و رفاه اقشار کم‌درآمد داشته باشد.

برای اطلاع از جزییات طرح های مصوب شورای اقتصاد و نحوه تامین مالی این طرح‌ها می‌توانید فایل پیوست را مطالعه و نظرات و پیشنهادهای خود را با پنجره ایرانیان مطرح و با دیگران به اشتراک بگذارید. با این تامل ویژه که جایگزینی و تعویض پنجره‌ها دستکم بسیاری از محورهای مورد نظر دولت را تامین می‌کند.