شرکت Xeros، عرضه کننده این فناوری مدعی است که این فرآیند نه تنها در پاکسازی لباس ها موثرتر عمل می‌کند بلکه بسیار کارآمدتر است. بر اساس برآوردهای این شرکت، اگر همه خانه‌های انگلیس به این فناوری روی بیاورند، می‌توانند تقریبا بطور هفتگی هفت میلیون تن آب صرفه‌جویی کنند.

مهره‌های پلیمری همچنین در میزان مواد شوینده مورد استفاده برای شستن لباسها صرفه‌جویی کرده و می‌توانند تا 500 بار پیش از نیاز به تعویض مورد استفاده قرار بگیرند. جالب اینجاست که سازندگان این فناوری در دانشگاه لیدز ابتدا قصد داشتند یک مشکل کاملا متفاوت را حل کنند. پروفسور استفن بورکینشاو قصد داشت راهی را برای مقاومت بیشتر رنگ بر روی پارچه پیدا کند اما دریافت که این فرآیند می‌تواند بطور معکوس برای پاکسازی لکه‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.

در طول شستشو، بیش از یک میلیون مهره پلیمری به لباس ها بعلاوه یک فنجان آب و چند قطره شوینده مخصوص

Xeros اضافه می‌شود. پلیمرهای نایلونی از قطبیت ذاتی برخوردارند که لکه‌ها را بخود جذب می‌کنند؛ به همین دلیل است که لباس های نایلونی سفید زود تیره می‌شوند. اگرچه در شرایط رطوبتی، پلیمر تغییر کرده و جاذب می‌شود. کثیفی به میزان زیاد به سطح نچسبیده بلکه در مرکز جذب می‌شود. پس از آنکه آب لکه‌ها را حل می‌کند، کثیفی در مرکز مهره‌ها جذب شده و در آنها باقی می‌ماند.

پس از کامل شدن چرخه شستشو، مهره‌ها از میان سوراخ های درون ظرف استوانه‌ای از لباس ها خارج شده و با ورود به تلمبه لجن‌کشی مجددا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به نظر می‌رسد که این دستگاه ها به کمتر از 20 درصد آب نسبت به میزان مورد استفاده در ماشین های لباس شویی معمولی نیاز دارد. آنها همچنین تنها از 50 درصد برق مورد نیاز برای تکمیل چرخه شستشو در یک ماشین سنتی استفاده می‌کنند. این مهره‌ها از انتقال رنگ بین لباس های سفید و رنگی جلوگیری کرده، از این رو به چرخه‌های شستشوی کمتری نیاز است. در حال حاضر این فناوری تنها برای هتل ها و ماشین های لباسشویی بزرگ در دسترس بوده اما سازندگان در حال برنامه‌ریزی برای تولید نسخه خانگی آن در آینده نزدیک هستند.