دانشجویان ارشد رشته معماری و طراحی دیجیتال با همکاری با پژوهشگر ارشد، مانیا آقایی میبدی، روی این پروژه کار می‌کنند. این پروژه تحقیقاتی نشان می‌دهد که چگونه پرینت سه‌بعدی برای تولید عناصر ساختمانی فلزی کاربرد دارد.

استفاده از تکنولوژی پرینت سه‌بعدی در این روش به علت اینکه روشی تاثیرگذار بر هزینه و سریع در ساخت فرم‌های پیچیده مربوط به ساخت‌وساز است، بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

این فرآیند کارایی مناسبی در ارتباط با روش طراحی محاسباتی که به‌عنوان بهینه‌سازی توپولوژی شناخته شده است، خواهد داشت، چراکه در بهینه‌سازی توپولوژی هدف تولید ساختارهای پایدار و مقاوم با کمترین مقدار مواد است.

مانیا آقایی میبدی می‌گوید: تکنیک‌های محاسباتی از قیبل بهینه‌سازی توپولوژی به طراحان اجازه می‌دهد تا بخش‌های سبک‌وزن را بسازند، درحالی‌که ساخت این بخش‌ها با استفاده از تکنیک‌های سنتی و قدیمی مشکل است.

رویکرد ساخت پیشنهادی ما، محدودیت‌های روش‌های قدیمی ساخت‌وساز را ندارد و به لطف توانایی پرینت سه‌بعدی می‌تواند در راستای بهینه‌سازی شکل و فرم ساختارها پیش برود، چراکه پرینت سه‌بعدی توانایی چاپ قالب‌های پیچیده را دارد که برای ساخت ساختارهای کارآمدتر مورداستفاده قرار می‌گیرند.

به گفته آقایی میبدی، این فرآیند می‌تواند بسیار پرهزینه باشد و تنها برای تعداد محدودی از فلزات باقابلیت چاپ سه‌بعدی، می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد.

این نمای پیچیده از ۲۶ پنل متصل‌به‌هم ساخته شده است که به شکل ساختاری با ارتفاع ۶ متر و عرض ۴ متر درآمده است.

سیالیت و دوام فلز، این شیوه طراحی را میسر ساخته است، درحالی‌که برخی مصالح سنتی و رایج ساخت‌وساز مانند ماسه‌سنگ یا بتن، به علت شکننده بودن این قابلیت را ندارند.