پنجره‌ایرانیان؛ وزنه سنگین «رکود»، صنعت آلومینیوم را زمین‌گیر کرده است. تولیدکنندگان این صنعت در بی‌ثباتی حاکم بر همه وجوه بازار، بدون حمایت دولت رها شده‌اند. در حالی صنعت‌گران آلومینیوم در آینده‌ای مبهم گام می‌گذارند که چشم امیدشان از دولت و بسترهایی که برای فعالیت بهتر آنها باید فراهم کند، برداشته شده است.
جواد قاسمی، مدیرعامل شرکت آلومراد در گفتگو با فلزات آنلاین گفت: سیاست‌گذاری‌های بدون مطالعه و مقطعی دولت‌مردان، ناهمواری مسیر تولید را برای تولیدکنندگان صنعت آلومینیوم بیشتر کرده است. تولیدکنندگان در این زمینه احساس تعادل نمی‌کنند که دلیل آن نیز تغییرات نرخ مواد، تهیه مواد اولیه و درمجموع رکود کسب‌وکار است.
قاسمی درخصوص ارزیابی وضعیت بازار آلومینیوم در شرایط کنونی گفت: قیمت جهانی شمش آلومینیوم چندان فراز و نشیب ندارد. درواقع هر مشکلی که وجود دارد، فقط از نحوه محاسبه نرخ تسعیر ارز است؛ یعنی نه‌تنها آلومینیوم بلکه در تمام موارد، فقط عدد فرمایشی و تنظیمی ارائه‌شده توسط دولت است که همه‌چیز را تغییر می‌دهد. تقریبا مواد اولیه آلومینیوم از خارج کشور وارد می‌شود، بنابراین به نسبت مس و آهن به نرخ ارز بسیار وابسته‌تر هستیم. درنتیجه هرچه نرخ‌ها کمتر باشد گردش اقتصادی بیشتر است و هرچه نرخ‌ها گران‌تر شود، همه منتظر ارزان‌تر شدن آن می‌شوند. درحال‌حاضر (اسفندماه 97) نسبت به یکی دو ماه گذشته قیمت‌ها به مقدار جزئی کاهش‌یافته که البته به دلیل کاهش تقاضای آخر سال است؛ زیرا شرکت‌ها همه مواد اولیه خود را استفاده می‌کنند و سپس سفارش‌ها و خریدهایشان را در سال جدید انجام می‌دهند. درواقع به‌صرف اینکه تقاضا کاهش‌یافته، میزان قیمت هم کاهش پیدا کرده است.
مدیرعامل شرکت آلومراد با مقایسه این وضعیت نسبت به سال‌های گذشته افزود: برای درک بهتر تغییرات چند سال گذشته بهتر است به تغییر قیمت طلا اشاره کنم. در 10 سال گذشته که سکه از 200 هزار تومان به 5 میلیون تومان رسیده است، افزایش قیمت جهانی هر انس طلا از حدود 1150 تا 1300 دلار یعنی 150 دلار در انس بوده است. قیمت سکه بر اساس نرخ جهانی طلا تقریبا ثابت بوده، اما در ایران چند برابر شده است. آلومینیوم نیز وضعیتی مشابه به طلا و سکه را در ایران داشته است؛ بنابراین پیش‌بینی‌ها به سیاست‌های اقتصادی و سیاسی دولت باز می‌گردد که آن‌هم خیلی قابل پیش‌بینی نیست.
قاسمی پیش‌بینی‌اش برای سال 98 را این‌گونه توضیح داد: برای سال 98 همه‌چیز بستگی به شرایطی دارد که دولت به‌عنوان زیرساخت ایجاد می‌کند. به بیانی بهتر، همه‌چیز فعلا در ایران مبهم است درحالی‌که جهان بلاتکلیف نیست. بااین‌حال من برای 6 ماهه سال 98 وضعیتی شبیه به سال 97 را پیش‌بینی می‌کنم. 6 ماهه دوم سال نیز مشخص نیست که چه می‌شود و اینکه آیا این فراز و نشیب ادامه خواهد داشت یا نه.
