خروج یا عدم خروج محصولات پتروشیمی از بورس کالا

به گزارش خبرنگار پنجره ایرانیان به نقل از وبسایت انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران، این انجمن در خصوص خروج یا عدم خروج محصولات پتروشیمی از بورس کالا بیانیه ‏ای به شرح زیر صادر کرد:

تامین مواد اولیه همواره یکى از بزرگترین نگرانی ‏هاى فعالان در عرصه صنایع تکمیلی بوده و اثرات سیاست‏ هاى اجرا شده در رونق یا رکود در این صنعت بسیار محسوس و نقش‏ آفرین بوده است. در طی سال ‏هاى اخیر با رشد صنایع پتروشیمی با توجه به انحصارى بودن عمده مواد اولیه در تامین بازار داخلی و امکان صادرات شرکت ‏هاى پتروشیمی توجه کافى به مشکلات در صنایع تکمیلی  معطوف نبوده و اصطلاح مشتری‏ مداری در این باره مغفول بوده است، که ناشی از عدم نیاز صنایع بالادستی به مشتریان نهایی خود بوده است.

 این امر در هر سه نحوه توزیع در طی سال‏ های اخیر که به صورت سهمیه‏ ایی یا آزاد یا بورس ضعف‏ هایی در روش‏ ها مستتر بود که مانع از ایجاد شرایط توزیع سالم مواد اولیه در این صنعت بوده است، لذا انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران به ‏عنوان یک تشکل فراگیر در این صنعت به منظور حفظ منافع ملی کشور که در گرو اصلاح ساختار موجود می باشد و به منظور کاهش مشکلات تامین مواد اولیه برای این قشر تلاشگر جامعه و با توانمندی هاى بالا نکات زیر را به استحضار می‏ رساند:

1.  مدیریت گریدها: به ‏طور کلی با توجه به تنوع تولیدات پتروشیمی ‏ها و در نظر گرفتن این موضوع که میان عرضه و تقاضای انواع گریدهای تولیدی اختلاف قابل ملاحظه‏ ای وجود دارد (در برخی گریدها با کمبود شدید عرضه و در برخی دیگر با مازاد قابل توجه عرضه مواجه هستیم)، لذا انتخاب تنها یکی از گزینه ‏های خروج از بورس یا عدم خروج از آن صحیح و عملی نیست.

 2.  اصلاح سامانه بهین‏ یاب: لزوم ایجاد نظام کنترلی دقیق‏ تر در سیستم بهین‏ یاب توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای جلوگیری از ورود تولید‏کنندگان غیر واقعی (همچنان که تاکنون باعث جلوگیری از بسیاری از رانت ‏ها شده است) و پایش لیست موجود در جهت خروج کامل تولید کنندگان غیر واقعی و غیر فعال.

 3.  ارتباط مستقیم با مشتریان بزرگ: در صورت ایجاد رابطه مستقیم بین شرکت ‏های پتروشیمی و صنایع تکمیلی داخلی آنها، مسلما برنامه‏ ریزی بهتری جهت انجام تولیدات مورد نیاز داخلی و همچنین مسائل صادراتی صنایع پتروشیمی انجام خواهد شد.

4.  شفاف سازی عرضه کالا: اطلاع رسانی عرضه و تقاضا و همچنین ارائه اسامی خریداران همواره می‏ تواند در شفاف ‏سازی معاملات پتروشیمی ‏ها به جهت امنیت فکری صنعت و به ثبات رفتاری بیانجامد.

 5.  استفاده از منابع مختلف در نرخ گذاری مواد: تداوم تعیین قیمت کف مواد در بورس تا باز شدن سوئیفت بانک‏ ها و امکان گشایش اعتبار اسنادی به خارج، توسط دفتر محترم صنایع تکمیلی پتروشیمی و برقراری سیستم ‏های نظارتی با حضور نمایندگان همه ذینفعان.

6.  ایجاد تسهیلات در خرید: در حال حاضر خرید از بورس به صورت نقدی است و پس از برنده شدن با مهلت 72 ساعته باید وجه آن پرداخت شود و در غیر این صورت مشمول جریمه خواهد شد که در هیچ کجای دنیا و خرید از شرکت ‏های پتروشیمی، پرداخت وجه قبل از حمل ضروری نیست و در بسیاری از موارد کالای خریداری شده توسط شرکت‏ های پتروشیمی حمل و با توجه به توافق های انجام شده در مهلت 90 تا 180 روزه پرداخت می‏ شود که در صورت امکان این راهکار باید تحقق یابد تا امکان خرید مدت ‏دار برای واحد‏های تولیدی برقرار گردد، چون در حال حاضر اکثر واحدهای تولیدی نیز محصولات خود را به صورت اعتباری عرضه می ‏کنند که در معاملات با موسسات دولتی گاه این دریافت‏ ها سال ‏ها به طول می‏انجامد.

 7.  اخذ نظرات مصرف کننده: ارتباط بیشتر با پتروشیمی ‏ها و دریافت نظرات مصرف ‏کننده ‏ها می ‏بایستی به ‏طور دائم رصد گردد تا نقطه نظرات فنی و کیفی کارشناسان صنایع تکمیلی بتواند تکمیل کننده نقاط ضعف مواد شود.

8.  جلوگیری از عرضه تولید کننده نماها: نظر به اینکه در حال حاضر ملاک توزیع در بورس ظرفیت‏ های پروانه بهره ‏برداری واحدها بوده و گاه با ظرفیت واقعی مغایرت دارند و همچنین با توجه به اینکه بسیاری از این واحدها طی سالیان گذشته از جرگه تولید خارج شده ولی سهمیه آنها در دست بعضی از کارگزاران بورس گذاشته شده است و به کمک سرمایه ‏گذاران غیر تولیدی در بورس به نام آن واحدها خریداری و به واحدهای تولیدی نیازمند با قیمت بالاتر به فروش می ‏رسد. علت اصلی مشکلات مساله فروش در بورس نیز از این موضوع ناشی می ‏شود.

 9.  وضعیت شرکت‏ های کوچک و متوسط: توزیع محصولات پتروشیمی برای تعاونی ‏های مصرف صنایع تکمیلی می‏ تواند مثل سابق ادامه داشته و تولید کنندگان کم مصرف نیاز های خودشان را از طریق تعاونی‏ های خود تامین کنند.

 10. افزایش کیفیت محصولات: در حال حاضر بنابر بعضی اتفاقات گذشته و تجارب نشان داده شده که حق اصلی مصرف کننده نسبت به کیفیت محصول، وزن دقیق و نحوه بارگیری، رعایت کامل نشده است.

 11. اطلاع از برنامه ‏های اورهال: شرکت‏ های پتروشیمی با توجه به شناسایی مشتریان بزرگ و جلوگیری از توقف خطوط تولید آنها می‏ بایستی جهت حفظ این تولید میزان مصرف مواد را در ماه ‏های مصرف پیک برنامه‏ ریزی کنند و این دسته از مصرف‏ کنندگان را با برنامه ‏ریزی قبلی و اطلاع‏ رسانی به موقع از توقف‏ های ناشی از تعمیرات و اورهال، کمک کند.

 12. وضعیت صادرکنندگان محصولات تکمیلی: صادرات محصولات صنایع تکمیلی معمولا توسط واحدهای بزرگ صنایع تکمیلی انجام می‏ گیرد. این واحد های تولیدی جهت بازاریابی محصولات خود و فروش آن بایستی دسترسی کامل به مواد اولیه به مقدار کافی و در زمان مناسب داشته باشد. این امر با انعقاد قرارداد های لازم بین پتروشیمی ها و شرکت های صنایع تکمیلی امکانپذیر بوده و در افزایش صادرات و جلوگیری از خام ‏فروشی کمک زیادی به اشتغال و ارزش افزوده خواهد داشت.

 13. حمل و نقل و ترافیک جاده‏ای: واحد های تولیدی صنایع تکمیلی با توجه به استان فعالیت خود از مجتمع‏ های نزدیک اقدام به عقد قرار داد و خرید خواهند کرد که این کار مسلما هزینه ‏های تولید و کاهش ترافیک در جاده های کشور را خواهد داشت.

14. شرایط پس از تحریم: با توجه به اینکه در حال حاضر برای مصرف کننده مواد پتروشیمی نه امکان گشایش اعتبار اسنادی وجود دارد و نه پتروشیمی ‏های خارجی حق شرکت در بورس را دارند، بنابراین در عمل امکان خرید رقابتی از پتروشیمی‏ های خارجی برای مصرف کننده وجود نداشته و در این شرایط و با در نظر گرفتن عدم وجود فضای رقابتی مناسب، هرگونه تغییر سهل انگارانه در عرضه چه در داخل بورس چه خارج از آن، مصرف کننده نهایی را با مشکلات جدید رو به‏ رو خواهد کرد. بنابراین به جهت دستیابی سریع، آسان، کیفی، اعتباری و رقابتی بین پتروشیمی ‏های داخل و خارج کشور قبل از زایش مشکلات جدید می‏ بایستی زیر ساخت‏ های آن فراهم و حق انتخاب به خریدار داده شود.

امید است با در نظر گرفتن نقطه ‏نظرات انجمن ملی صنایع پلاستیک و اعمال آن در تصمیمات آتی امکان بهبود شرایط موجود فراهم گردد.